Dag 5: 7 mei
2013
Eisfeld – Bad Lobenstein (95 km) N 50.44981
O 11.64294
Donkere stadjes
Als we opstaan is het bewolkt maar zacht. We
nuttigen ons ontbijt buiten, en af en toe kijkt het zonnetje om de hoek. De
voorspellingen zijn niet best voor vandaag, dus we genieten nog maar even van
het buiten zijn.
Nadat we hebben ingepakt rijden we de camper tot voor het hotel, om zo gebruik te kunnen maken van hun internetverbinding. Dat lukt prima, dus kunnen we de blog bijwerken en nog even onze mail checken. Het loopt al tegen twaalven als we wegrijden bij Waldhotel Hubertus. Grüss Gott! De route gaat via Masserberg en Scheibe-Alsbach naar Neuhaus am Rennweg. Masserberg ligt op ongeveer 850 meter hoogte en is een in deze streken bekend kuuroord, met het Wasserberger Badehaus als trekpleister. Ook loopt de Rennsteig, het eeuwenoude wandelpad, langs deze plaats. Nadat we bij Scheibe-Alsbach buiten (jaja) van onze lunch hebben genoten, betrekt de lucht steeds verder, en begint het onbedaarlijk hard te regenen. Onweer erbij, the full package. Daarbij rijden we in een berglandschap waar de wolken laag hangen. We rijden dus door de wolken en ook nog eens door een gebied met veel dennenbos, waardoor het wel heel erg donker is en je ook nog eens een heel slecht zicht hebt. Als we in Neuhaus am Rennweg arriveren is het wel iets opgeklaard maar het regent nog steeds. We kijken bij de grote houten kerk, die inderdaad prachtig is. Helaas is de toegang afgesloten dus we kunnen niet naar binnen.
En buiten wandelen is het
geen weer voor, dus besluiten we verder te rijden. Overigens is de fundering
van de kerk van steen, en de buitenwand bestaat uit leien. Donkere grijze
leien. Geheel in stijl met veel andere huizen en kerken in deze omgeving. Je
kunt dus wel zeggen dat het hier allemaal van een leien dakje gaat. Dineke
vindt het heel mooi, maar ik word er niet vrolijk van. Zeker met dit donkere
weer ziet het er erg somber uit allemaal. Donkere stadjes, dat vind ik ervan.
We rijden door naar Lobenstein, waar bij de Ardesia Therme campers mogen staan. Als we de parkeerplaats op rijden komt ons gelijk iemand van het personeel helpen. Hij wijst ons een mooie plek bij een meertje. We melden ons binnen bij de Thermen, en het blijkt dat als we morgenochtend 2 uurtjes gaan zwemmen, we vannacht gratis mogen blijven staan. Daar hoeven we niet lang over na te denken. Deal! Het miezert nog iets, maar we kunnen, gewapend met een paraplu, nog prima een wandeling rond het meer maken. Het is een mooi meertje met enorme karpers en dito goudvissen. En zowaar, na regen komt zonneschijn, want als we het eten op hebben breekt zowaar het zonnetje nog weer even door.
Nadat we hebben ingepakt rijden we de camper tot voor het hotel, om zo gebruik te kunnen maken van hun internetverbinding. Dat lukt prima, dus kunnen we de blog bijwerken en nog even onze mail checken. Het loopt al tegen twaalven als we wegrijden bij Waldhotel Hubertus. Grüss Gott! De route gaat via Masserberg en Scheibe-Alsbach naar Neuhaus am Rennweg. Masserberg ligt op ongeveer 850 meter hoogte en is een in deze streken bekend kuuroord, met het Wasserberger Badehaus als trekpleister. Ook loopt de Rennsteig, het eeuwenoude wandelpad, langs deze plaats. Nadat we bij Scheibe-Alsbach buiten (jaja) van onze lunch hebben genoten, betrekt de lucht steeds verder, en begint het onbedaarlijk hard te regenen. Onweer erbij, the full package. Daarbij rijden we in een berglandschap waar de wolken laag hangen. We rijden dus door de wolken en ook nog eens door een gebied met veel dennenbos, waardoor het wel heel erg donker is en je ook nog eens een heel slecht zicht hebt. Als we in Neuhaus am Rennweg arriveren is het wel iets opgeklaard maar het regent nog steeds. We kijken bij de grote houten kerk, die inderdaad prachtig is. Helaas is de toegang afgesloten dus we kunnen niet naar binnen.
We rijden door naar Lobenstein, waar bij de Ardesia Therme campers mogen staan. Als we de parkeerplaats op rijden komt ons gelijk iemand van het personeel helpen. Hij wijst ons een mooie plek bij een meertje. We melden ons binnen bij de Thermen, en het blijkt dat als we morgenochtend 2 uurtjes gaan zwemmen, we vannacht gratis mogen blijven staan. Daar hoeven we niet lang over na te denken. Deal! Het miezert nog iets, maar we kunnen, gewapend met een paraplu, nog prima een wandeling rond het meer maken. Het is een mooi meertje met enorme karpers en dito goudvissen. En zowaar, na regen komt zonneschijn, want als we het eten op hebben breekt zowaar het zonnetje nog weer even door.
Dag 6: 8 mei
2013
Bad
Lobenstein – Oberhain (75 km) N 50.62901
O 11.10754.
Op zoek naar de toren
We
voegen de daad bij het woord en melden ons om 10.15 uur bij de receptie van de
Thermen. We moeten eerst even splitsen in damen/herren en een verplichte douche
nemen, maar dan is het zo ver en kunnen we ons met een plons in het bad laten vallen.
De thermen van Bad Lobestein is een soort veredeld Grandorado zwembad, maar dan
zonder de kinderspeeltjes. Het is verder wel heel compleet en het water is heel
warm. We vermaken ons 1 ½ uur opperbest en verblijven het grootste deel van de
tijd in de zon in het buitenbad. Na dit prima begin van de dag, dat naar meer
smaakt, wandelen we om 12 uur terug naar de camper. We doen nog ff een bakkie
en vertrekken dan vanuit Bad Lobestein, dat ligt in het uiterste zuidoostelijke
puntje van het Thüringerwald, richting de Altvaterturm. We rijden dwars door Thüringen
in noordwestelijke richting. De Altvaterturm is een oude, zeer mooie toren die
midden in het woud staat. Na een mooie tocht parkeren we de camper op zo’n 500
meter van de toren (naar wij dachten..). Een pad door het bos moet ons naar de
toren brengen, aber leider.. de wandeling loopt op niets uit. We besluiten
terug te keren naar de camper (nu we de weg nog weten), wandelend via mooie
paden, langs schitterende beekjes en vele elfenbankjes. Als we verder rijden
blijkt dat we 1 parkeerplaats verderop hadden moeten zijn. Daar zijn duidelijke
borden die richting de Altvaterturm wijzen. Jammer, maar de hebben nu onze wandeling
al gehad, en besluiten door te rijden. We gaan naar de Bergbahn van Oberweissbach.
Via ongelooflijk steile, en zo mogelijk nog smallere weggetjes (gelukkig geen
tegenliggers want dat was niet goed gekomen) komen we uiteindelijk bij de Bergbahn
aan. Waar wij in de veronderstelling waren dat het hier ging om een kabelbaan,
blijkt het een spoorlijntje te zijn. Of eigenlijk ook weer niet, zo blijkt als
we ons op het station vervoegen. Het is een ingenieus systeem, met spoor én kabel.
Zowel bovenop de berg (waar wij zijn) als beneden is een wagon. Ze staan beiden
op de rails en zijn verbonden met de uiteinden van de kabel. Ze vertrekken
gelijkertijd, en halverwege is een klein stukje dubbelspoor waar ze elkaar
passeren. Ze trekken elkaar dus eigenlijk naar boven en een motor helpt hen
daar daarbij. De helling is ruim 25%! We besluiten dat we dit wel eens mee
willen maken en melden ons voor de afdaling. Het ene rijtuig is dicht, de
andere open (heeft geen dak). Toevallig zitten wij in het open rijtuig, maar
het is mooi weer dus geen probleem. De “chauffeur” heeft het steeds over oben ohne, wat Duits is voor topless. Hij
vertelt verder honderduit over de Bergbahn, gebouwd rond 1920 en in het begin
vooral gebruikt voor goederenvervoer. Het blijkt een mooie belevenis.
Nadat we even beneden hebben rondgekeken gaan we met de eerstvolgende rit weer naar boven. Daar is een restaurant in een treinwagon waar we nog even wat drinken. Daarna vertrekken we weer en reizen door naar Oberhain, waar we in 2011 op doorreis naar Tsjechië toevallig een mooie camperplek ontdekten. Daar gaan we overnachten en we zijn, net als in 2011, de enige gasten. “Aber morgen geht’s loss. Himmelfahrt!”, aldus de eigenaar. Nou, zal wel, denken wij…
Nadat we even beneden hebben rondgekeken gaan we met de eerstvolgende rit weer naar boven. Daar is een restaurant in een treinwagon waar we nog even wat drinken. Daarna vertrekken we weer en reizen door naar Oberhain, waar we in 2011 op doorreis naar Tsjechië toevallig een mooie camperplek ontdekten. Daar gaan we overnachten en we zijn, net als in 2011, de enige gasten. “Aber morgen geht’s loss. Himmelfahrt!”, aldus de eigenaar. Nou, zal wel, denken wij…
Dag 7: 9 mei
2013
Oberhain – Bad Langensalza (86 km) N 51.11535
O 10.64440
J.S. Bach
We
worden tegen half 9 wakker doordat er een enorme bedrijvigheid is vlakbij onze
camper. Het blijkt dat bij het restaurant tafels, stoelen, parasols etc worden
klaargezet. En een flinke barbecue, xxxxl. Een uur later zitten de eerste
gasten al aan de Brattwurst met saus en brood. Half 10!! Rare jongens, die
Duitsers. Als Dineke gaat afrekenen vertelt de eigenaar dat hij het restaurant
pas onlangs heeft overgenomen. Hij heeft geen idee wat hij voor een
overnachting moet vragen. Nou, zegt Dineke, is 5 euro goed. Ja, prima. Haha, zo
maak je van alles mee. We vertrekken richting Bad Langensalza, met als tussenstop
Arnstadt, de geboortestad van Johann Sebastiaan Bach. Onderweg komen we van
alles tegen, wandelaars, fietsers, (huif)karren, en overal horden Duitsers bij tentjes
met Brattwurst op de bbq. Ja, dáss ist Himmelfahrt! In Arnstadt is het heel
rustig. We gaan eerst langs de Touristinfo, en halen een plattegrond van de
stad. We maken een prachtige stadswandeling en zien o.a. het mooie Rathaus, de
Liebfrauenkriche, de Bachkirche, het Bach-beeld, de Papiermühle en nog veel
meer.
(Bachbeeld)
(Bachkirche)
Een mooie stad, de moeite waard om te bezoeken. We pakken nog even een
terrasje en nuttigen Thüringer Rosstwurst mit Zwiebeln. Und ein bier. Tegen
half 4 vertrekken we weer uit de Bachstad, op naar Bad Langensalza. Onderweg
vallen nog op: 1. Een huis met leien aan de muur en pannen op het dak. En 2. Een
Brattwurstmuseum. Dat verzin je ook niet. Heeft dus een hele geschiedenis, die
Brattwurst, haha. Overigens wordt het weer er niet beter op. We moeten de
ruitenwissers weer aan het werk zetten want de donkere wolken hebben hun dreiging
omgezet in daden. Maar als we aankomen bij de camperplek is het weer droog en
snel komt ook de zon er weer bij. De camperplek is de parkeerplaats bij de
plaatselijke Thermen. Dineke meldt zich aldaar om 2 euro (..) af te rekenen
voor 1 nacht verblijf. We kunnen nog een hele tijd buiten zitten, het is zacht
en windstil.
Dag 8: 10 mei
2013
Bad Langensalza - Treffurt (48 km) N 51.13352
O 10.23708
Allemaal torens
Bad
Langensalza is het stadje van de torens. Maar het is vooral bekend als Kur- und
Rosenstadt. In 2011 is Bad Langensalza zelfs gekozen tot “Blühensten Stadt
Europas”.. We zijn benieuwd.. Maar eerst zwemmen, en daarna het stadje
bekijken. “Die Frederiken Therme” is vergelijkbaar met de Thermen in Bad
Lobestein. Die was wat moderner, maar hier is het buitenbad een stuk groter. Het
weer is wederom stralend, dus we zijn de hele tijd buiten. Maar het zwembad is
niet de grootste verrassing van vandaag, dat is de stad zelf! Veel mooi
aangelegde tuinen, goede fietspaden, zoals bijvoorbeeld rond de geheel ommuurde
stad.
Alles keurig aangelegd met mooie bestrating. De stadsmuur is nog bijna geheel in originele staat. En in de muur zijn zeker 10 torens verwerkt die allemaal een eigen naam hebben. We fietsen langs, en deels door de tuinen, en bijna helemaal om de stad. Dan pakken we de route naar het centrum, oftewel “Stadtmitte” zoals de Duitsers zeggen. Die overtreft helemaal onze verwachtingen. Zeer fraaie huizen, gevels, kerken, etc. Op een terras genieten we van alle moois, en van de Cappuccino met Apfelstudel mit Sahne (ohne Zucker). Dan snel terugfietsen naar de camper, want het is een latertje geworden. En geheel tegen onze gewoonte in vertrekken we pas om half 6 met de camper naar de volgende stop: Treffurt. Uitgerekend nu moeten we i.v.m. een Umleitung nog een stuk omrijden, maar na een klein uur arriveren we dan toch op de mooie gratis camperplek bij de Werrabrücke. Hier hebben we een mooie avond, deels buiten en deels binnen. Later die avond kijken we nog een deel van P&W, een verrassend interessante uitzending over de textielfabrieken in o.a. China, Jack de Vries over de politiek en Peter Römer over de toneelversie van Baantjer. Lijkt erg leuk te worden!
Alles keurig aangelegd met mooie bestrating. De stadsmuur is nog bijna geheel in originele staat. En in de muur zijn zeker 10 torens verwerkt die allemaal een eigen naam hebben. We fietsen langs, en deels door de tuinen, en bijna helemaal om de stad. Dan pakken we de route naar het centrum, oftewel “Stadtmitte” zoals de Duitsers zeggen. Die overtreft helemaal onze verwachtingen. Zeer fraaie huizen, gevels, kerken, etc. Op een terras genieten we van alle moois, en van de Cappuccino met Apfelstudel mit Sahne (ohne Zucker). Dan snel terugfietsen naar de camper, want het is een latertje geworden. En geheel tegen onze gewoonte in vertrekken we pas om half 6 met de camper naar de volgende stop: Treffurt. Uitgerekend nu moeten we i.v.m. een Umleitung nog een stuk omrijden, maar na een klein uur arriveren we dan toch op de mooie gratis camperplek bij de Werrabrücke. Hier hebben we een mooie avond, deels buiten en deels binnen. Later die avond kijken we nog een deel van P&W, een verrassend interessante uitzending over de textielfabrieken in o.a. China, Jack de Vries over de politiek en Peter Römer over de toneelversie van Baantjer. Lijkt erg leuk te worden!
Dag 9: 11 mei
2013
Treffurt - Hertme (362 km) N 51.13352
O 10.23708
Geen opmerkingen:
Een reactie posten