Dag 7: 28 juli 2016
Oberburg - Bern
Oberburg - Bern
Bern
Vandaag willen we een bezoek brengen aan de oude stad Bern, waarvan de
Altstadt op de Werelderfgoedlijst van Unesco staat. Er is in Bern een camping
aan de rivier de Aare, op 20 minuten wandelen van de binnenstad. Daar willen we
proberen een plekje te bemachtigen voor 2 nachten. We vertrekken om 12.30 uur
vanaf de mooie plek in Oberburg, want het is slechts 25 km naar Bern. Bij de
camping aangekomen blijkt er nog precies 1 plek vrij te zijn, maar slechts voor
1 nacht. Dat is wel krap, maar we zijn mooi op tijd en hebben nog een groot
deel van de dag voor ons. We zetten snel de camper op de plek, pakken onze
spullen en wandelen langs de Aare naar de binnenstad van Bern. Een mooie
wandeling en een belevenis op zich!
De Aare stroomt heel snel waardoor het een
grote wildwaterbaan is. Veel (meest jonge) mensen lopen daarom een stuk
stroomopwaarts om vervolgens door de rivier weer “teruggebracht” te worden.
Heel leuk! Verder zijn er langs de Aare veel strandjes en grote grasvelden waar
het vol zit met zonnende mensen. Ook is er een groot zwermbad waar je zo in
kunt lopen.
Goed voor elkaar daar in Bern! De Altstadt blijkt overigens een
stuk hoger te liggen dan de rivier, dus we moeten eerst flink klimmen om er te
komen. De Münster van Bern staat deels in de steigers, een beetje jammer. Maar
dat zien we de laatste tijd nogal eens, mooie kerken in de steigers. Nadat we
een tijdje rondgelopen hebben pakken we een terrasje waar we genieten van een
Radler, of eigenlijk een Panaché, de Zwitserse variant. Hoewel dit wel meer
bier is, en ook ruim 5% alcohol bevat. Maar heerlijk tegen de dorst! Kenmerkend
voor Bern zijn verder de winkelstraten, met ingebouwde overdekte
wandelgedeeltes. En dat aan beide kanten van de straat. Verder is het opvallend
dat er vaak een soort kelderwinkels onder de winkelstraat zijn. Deze kun je betreden via de grote "liggende" klapdeuren.
Ook bekijken we de bekende
klokkentoren van Bern, de Zytglokke, gebouwd in 1530. Aan het eind van de
middag eten we heerlijk Italiaans op de Weissenhausplatz, waar ook een
gezellige markt is. Tegen 7 uur wandelen we naar de Marktgasse, waar we op de
tram (lijn 9) stappen die ons weer naar Wabern brengt. En dan zijn we alweer
vlakbij de camping. Daar kunnen we nog een tijdje “genieten” van een
geitenkoor, met geblèhr en bellengerinkel. Wát een herrie… maar ook wel weer
gezellig. Ze doen 3 rondjes over de camping waarbij de kleine kinderen de
geiten mogen vasthouden. Prachtig! Alleen jammer dat ze daarna tot een uur of
10 bij onze camper gestald worden :p.
Dag 8: 29 juli 2016
Bern - Martigny
Bern - Martigny
Merentocht
We blijven vandaag nog tot een uur of 11 op de camping in Bern. Daarna vertrekken we in de richting van het zuiden van Zwitserland. We rijden daarheen via de 2 grote meren, het meer van Neuchatel en het meer van Geneve. Bij het meer van Neuchatel lassen we een stop in en vertoeven heerlijk een uur aan de oever van het meer.
We blijven vandaag nog tot een uur of 11 op de camping in Bern. Daarna vertrekken we in de richting van het zuiden van Zwitserland. We rijden daarheen via de 2 grote meren, het meer van Neuchatel en het meer van Geneve. Bij het meer van Neuchatel lassen we een stop in en vertoeven heerlijk een uur aan de oever van het meer.
Daarna rijden we verder zuidwaarts, via o.a. Montreux,
bekend van festivals zoals de Gouden Roos. Rond 4 uur komen we aan in Martigny,
een stadje van 15.000 inwoners. Daar rijden we eerst langs het station om te
kijken waar we kaartjes kunnen kopen voor de rit naar het stuwmeer van Emosson,
die e voor morgen gepland hebben. Daarna rijden we naar de camping, op 1,5 km
van het station gelegen. Een prima wandelafstand dus. Op de camping is nog voldoende
plek. Na de koffie maken we een wandeling naar het Romeinse Amfitheater van
Martigny, dat in de Romeinse tijd Octodurum heette. Mooi dat dit theater
bewaard is gebleven!
Dag 9: 30 juli
2016
Martigny
Martigny
Lac d’ Emosson
Het weer is wederom uitstekend als we opstaan. Na het ontbijt buiten maken we ons op voor de trip naar Lac d’Emosson. Hier finishte onlangs een etappe van de Tour de France, waardoor het mijn aandacht trok. Het is een imposant stuwmeer, met uitzicht op de Mont-Blanc. Het is gebouwd door Frankrijk en Zwitserland samen, en ligt ook pal op de grens van beide landen. De energie die het oplevert wordt dan ook 50-50 verdeeld. Na wat puzzelwerk blijkt er vanuit Martigny een speciale trein, de Mont-Blanc Express, richting het stuwmeer te rijden. Maar alleen met die trein kom je er niet. Hiervoor moeten we met speciaal hiervoor geconstrueerde kabeltreintjes en cabines (Funiculaires) het hoogteverschil overbruggen. We vertrekken dus vanuit Martigny, dat op 471 meter ligt.
De Mont-Blanc Express brengt ons vervolgens naar Le Châtelard op 1125 meter. Van daaruit gaan we met de Funiculaire (max 60 personen) bijna recht omhoog. Deze baan heeft een lengte van 1300 meter, dus het is flink stijl. Het hoogteverschil is liefst 703 meter!
Boven aangekomen staat er een panoramatreintje op ons te wachten en die brengt ons naar de andere kant van de berg. Deze track heeft een lengte van 1650 meter.
Bij het eindpunt stappen we over op de “Minifunic” (max 6 personen) die het laatste hoogteverschil van 143 meter overbrugt.
En dan staan we ineens zo’n 30 meter boven het stuwmeer (als je goed hebt meegeteld is dat op 1965 meter hoogte. Het uitzicht is geweldig. Helaas is het meer niet zo mooi blauw als op de foto’s, maar de zon laat het dan ook een beetje afweten en dat scheelt vast. We maken een mooie wandeling over de stuwdam en genieten van het uitzicht richting de imposante Mont Blanc.
In het restaurant bij het meer genieten we van een koffie en een cappuccino. Tegen half 3 beginnen we aan de afdaling, wederom in 4 etappes. Halverwege doen we nog ff weer een bakkie (een cappuccino met heel veel koffiemelk, bah). Iets na half 5 arriveren we weer in Martigny waarna we terug wandelen naar de camping. Wát een mooie dag!
Dineke's vader
Deze blog eindigt met een naar bericht dat we krijgen vanuit Nederland. Dineke’s vader, die nierpatiënt is, is vandaag naar het ziekenhuis gegaan en krijgt daar de diagnose buikvliesontsteking. Hij gaat later vandaag weer naar huis, maar er is besloten om de behandeling stop te zetten.. Er zal nu alleen nog pijnbestrijding worden gegeven. We besluiten om morgen terug naar huis te gaan om bij de familie te kunnen zijn.
Het weer is wederom uitstekend als we opstaan. Na het ontbijt buiten maken we ons op voor de trip naar Lac d’Emosson. Hier finishte onlangs een etappe van de Tour de France, waardoor het mijn aandacht trok. Het is een imposant stuwmeer, met uitzicht op de Mont-Blanc. Het is gebouwd door Frankrijk en Zwitserland samen, en ligt ook pal op de grens van beide landen. De energie die het oplevert wordt dan ook 50-50 verdeeld. Na wat puzzelwerk blijkt er vanuit Martigny een speciale trein, de Mont-Blanc Express, richting het stuwmeer te rijden. Maar alleen met die trein kom je er niet. Hiervoor moeten we met speciaal hiervoor geconstrueerde kabeltreintjes en cabines (Funiculaires) het hoogteverschil overbruggen. We vertrekken dus vanuit Martigny, dat op 471 meter ligt.
De Mont-Blanc Express brengt ons vervolgens naar Le Châtelard op 1125 meter. Van daaruit gaan we met de Funiculaire (max 60 personen) bijna recht omhoog. Deze baan heeft een lengte van 1300 meter, dus het is flink stijl. Het hoogteverschil is liefst 703 meter!
Boven aangekomen staat er een panoramatreintje op ons te wachten en die brengt ons naar de andere kant van de berg. Deze track heeft een lengte van 1650 meter.
Bij het eindpunt stappen we over op de “Minifunic” (max 6 personen) die het laatste hoogteverschil van 143 meter overbrugt.
En dan staan we ineens zo’n 30 meter boven het stuwmeer (als je goed hebt meegeteld is dat op 1965 meter hoogte. Het uitzicht is geweldig. Helaas is het meer niet zo mooi blauw als op de foto’s, maar de zon laat het dan ook een beetje afweten en dat scheelt vast. We maken een mooie wandeling over de stuwdam en genieten van het uitzicht richting de imposante Mont Blanc.
In het restaurant bij het meer genieten we van een koffie en een cappuccino. Tegen half 3 beginnen we aan de afdaling, wederom in 4 etappes. Halverwege doen we nog ff weer een bakkie (een cappuccino met heel veel koffiemelk, bah). Iets na half 5 arriveren we weer in Martigny waarna we terug wandelen naar de camping. Wát een mooie dag!
Dineke's vader
Deze blog eindigt met een naar bericht dat we krijgen vanuit Nederland. Dineke’s vader, die nierpatiënt is, is vandaag naar het ziekenhuis gegaan en krijgt daar de diagnose buikvliesontsteking. Hij gaat later vandaag weer naar huis, maar er is besloten om de behandeling stop te zetten.. Er zal nu alleen nog pijnbestrijding worden gegeven. We besluiten om morgen terug naar huis te gaan om bij de familie te kunnen zijn.
