Zomervakantie 2012 / week 1

De reis.

Vanaf Duinkerken willen we de kust volgen tot de stranden van Normandië waar de geallieerden op 6 juni 1944 landden. Daarna vervolgen we de reis richting Le Havre tot Mont Saint Michel en St. Malo. Daarna “steken” we Bretagne over om verder te trekken richting Bordeaux en dan door tot voorbij de Pyreneeën. De Noord-Spaanse stad San Sebastian is volgens planning het zuidelijkste punt van onze reis. Via welke route de terugweg gaat is voor ons nog een verrassing. Maar de heenweg ook eigenlijk :p

foto's week 1
foto's week 2
foto's week 3  (nieuwe foto's 19-8-2012)

bijgewerkt: 19-8-2012

Dag 1:   vrijdag 27 juli 2012

Ommen - Rupelmonde (BE)  258 km   (gps N 51.12609 – O 4.29226)    (gratis)

Iets na 11 uur vertrekken we voor een vakantie van ruim 3 weken langs de westkust van Frankrijk. Volgens de voorspellingen is vandaag voorlopig de laatste mooie dag. Het wordt 30 graden, en morgen pakweg 10 graden koeler. Daarom willen we vandaag niet te ver rijden om ook nog even te kunnen genieten van het mooie weer. We rijden bij Zwolle de A28 op, en horen op de verkeersinformatie dat er een file van 4 km staat bij Nijkerk richting Amersfoort. Die file is een half uur later verdubbeld, en even later staan we stil. We proberen de file te ontwijken en nemen de afslag Nijkerk en rijden naar het Veluwemeer waar we ons eerste bakkie koffie doen. Vervolgens rijden we via de polder naar de A27 om via Hilversum, Utrecht en Breda de grens met België te bereiken.  We proberen voorbij Antwerpen te geraken (in goed Belgisch) maar dat valt nog niet mee. Er is een ongeluk gebeurd op de rondweg en dat geeft een hoop oponthoud. Als we een half uur later uiteindelijk de Kennedytunnel uit zijn, rijdt het verkeer weer normaal door. Het is inmiddels na half 4 en we besluiten een camperplek te zoeken. We komen terecht in Rupelmonde, zo’n 25 km onder Antwerpen. Op weg daar naar toe komen we door het plaatsje met de schone naam Steendorp. Het ligt dat ook op een steenworp afstand van Rupelmonde.  De camperplek is mooi gelegen aan de Schelde. Het plaatsje stelt verder niet zoveel voor, maar heeft wel een aantal mooie oude gebouwen, zoals een watermolen uit 1561 en een oude kasteeltoren. De watergang die via de watermolen door het dorp loopt is “getijden-gevoelig”. Met andere woorden: het staat in directe verbinding met de Schelde en die staat weer in directe verbinding met de Westerschelde en de Noordzee. Eb en vloed dus. Aan de Schelde is het ook te zien. Het is eb als we daar lopen en de boten liggen een stuk lager dan de kade. Met enorme loopplanken en beweegbare steigers is rekening gehouden met wisselen van het tij. Het is nu kwart voor 10 ’s avonds en er is hier (nog?) geen onweer. Het heeft wel geregend met als gevolg dat we binnen zijn gaan zitten. Het is wel lekker afgekoeld, wel zo prettig voor een goede nachtrust.   

Dag 2:  zaterdag 28 juli 2012

Rupelmonde (BE) -  Tardinghen (FR)  120 km   (gps N 50.80167 – O 1.59774)  (€ 5,00)

Het onweer is vannacht uitgebleven. Deze ochtend is het vriendenlijk weer en we kunnen prima buiten ontbijten. Het is een rustige plek, op 1 Belg na, die schreeuwend een gesprek voert met een buurman die 20 meter verderop staat. Hij heeft niet door hoe ver zijn stem “draagt”, in het centrum van het dorp kunnen ze er zelfs nog van meegenieten. En als het nou nog interessant was wat hij te vertellen had (..).

Het is wederom ongeveer 11 uur als we vertrekken. Reisdoel is de Region Picardie, en meer specifiek Le Cap Blanc Nez.  We rijden via Gent, Kortrijk en Ieper. Bij Kortrijk moet ik altijd denken aan het korte liedje van Herman Finkers: “En hij die woont in Brussel, Brugge en Kortrijk. Weet u wel, dat u woont, in 3 plaatsen tegelijk”?  Zo komen we veel typisch Belgische plaasnamen tegen zoals Roeselare, Moeskroen, Zonnebeke en Diksmuide. Ook komen we langs Nazareth.. huh..? Nee, Bethlehem hebben we niet gezien. We moeten proberen nog in België te tanken want in Frankrijk is de diesel duur (naar wij dachten). We tanken voor € 1,45 wat in onze ogen best redelijk is (in Ommen was het € 1,39). Als we 5 km verderop de grens met Frankrijk passeren zien we gelijk het eerste benzinestation: gazole € 1,39. Grrrr.
Maar goed, met de prima rijdende Belgische diesel geraken we ook keurig richting Cap Blanc Nez, even onder Calais.  Hier waren we in 2008 ook. Het is een schitterende cap, hoog uitstekend boven de zee. Er zijn hier, net als aan de bekendere Engelse overkant, krijtrotsen. Op zo’n 500 km van huis heb je een heel andere kust dan in Nederland en België. Niet alleen deze rotsen en de Cap zijn schitterend, maar ook de omgeving is hier adembenemend. Op Cap Blanc Nez is een parkeerplaats die helaas niet meer toegankelijk is voor campers. 4 jaar geleden hebben we hier overnacht, dat kan nu helaas niet meer. We rijden even een stukje terug en vinden een mooi plekje om deze middag te blijven. Nog steeds hoog boven het Kanaal, met een schitterend uitzicht. Alleen is er opnieuw wat geluidsoverlast. Het betreft een troubadour, die melancholiek en soms tot schreeuwens toe probeert zich muzikaal te uiten, hetgeen jammerlijk mislukt. Vermoedelijk komt dit vooral omdat de brave borst zo zat is als een aap en wankelend met zijn gitaar rond zijn camper strompelt.

Na een paar uurtjes heerlijk vertoeven rijden we uiteindelijk naar een camperplek op 10 km van Cap Blanc Nez. Deze plek ligt iets verder landinwaarts, maar is wel hoog gelegen. Het is een wonderbaarlijke plek, met een zeer wijds uitzicht naar alle kanten. We blijven tot na 20.00 uur buiten, en bij het verdwijnen van de zon gaan we naar binnen. De Olympische spelen wachten, en we genieten mee van de “tegenvallende” zilveren plak van de zwemdames estafette 4x 100 meter. Wel mooi om te zien hoe hard die Ranomi Kromowidjojo ging, zó! Extra verrassing vanavond: een heel mooie zonsondergang omdat de zon op het laatst nog net onder de wolken uitkwam!

Dag 3:  zondag 29 juli 2012

Tardinghen (FR)  -  Le Crotoy   96 km   (gps N 50.22852 – O 1.61177)  (€ 5,00)

Vanochtend ontbijten we in de camper bij Nederland Zingt, dit keer uitgezonden vanuit Egmond. Alle Egmonden komen voorbij, zoals daar zijn Egmond aan Zee, Egmond Binnen en Egmond aan de Hoef.  Na het ontbijt en een verkwikkende douche, doen we nog even een koffie in de zon, met uitzicht op de Engelse kust. Het is een stuk helderder dan gisteren waardoor de krijtrotsen aan de overkant mede door de zon prachtig uitkomen. We vertrekken iets voor 12 uur en rijden door het schitterende landschap in de richting van Le Crotoy, waar we een camperplek vlakbij het strand hebben uitgezocht. Om 14.00 uur arriveren we op de plek, waar nog ruimte genoeg is voor onze camper. We staan tegen de duinen aan en kunnen zo naar zee lopen. Tenminste..

De zee is verrassend dichtbij, of ehm, toch ook eigenlijk niet. Als we over de laatste duin klimmen zien we een enorme vlakte, kilometers breed, en geen zee te zien. Het is overduidelijk eb! Nadat we zijn  uitgelachen lopen we naar de plek waar de branding zou moeten zijn. Er wandelen mensen over de “leegstaande zee”, apart hoor. Wat ons doet denken aan het lied dat Gerrit van Arragon ooit schreef, van muziek voorzien door Henk Ruiter en gezongen door Barbara Lok: “Er is een pad door het water, en de zee zal niet meer zijn”.

Terug bij de camper zetten we “het spul” buiten en genieten van de zon. De wind is een minder punt, en ook de wolken die het regelmatig van de zon overnemen. Af en toe sputtert het zelfs, waardoor we ook even binnen hebben gezeten. Maar over het algemeen is het heerlijk weer. Tegen de avond wandelen we nog even naar het stadje, waar een circus net bezig is om op te breken. Bijzonder is het kamelenjong dat vrij rondloopt. Eten doen we ook buiten en na half 9 gaan we naar binnen. De Olympische spelen lonken, en ja, het werd weer een mooie sportavond (Marianne Vos!).

Dag 4:  maandag 30 juli 2012

Le Crotoy – Veulettes sur Mer   113 km   (gps N 49.85465 – O 0.60727)  (€ 4,50)

Vandaag willen we naar Etretat, waar een enorme rots door het zeewater is uitgesleten waardoor er een poort is ontstaan. We rijden langs de kustlijn en zien steeds de zee. De bewolking wordt steeds minder en de zon daarom logischerwijs steeds uitbundiger. We halen echter Etretat niet, mede omdat we onderweg bij de Mac op de parkeerplaats onze blog en de foto’s op internet zetten. Daarbij lopen we tegen een aantal problemen (zoals het nog moeten downloaden van 2 programma’s) aan die eerst opgelost moeten worden. Al met al kost ons dat een uur. Daarom kiezen we ervoor om naar een plek 50 km voor Etretat te rijden waar ook een mooie camperplek is: Veulettes sur Mer.

Het blijkt een heel klein plaatsje aan zee te zijn, met huizen in een Engelse bouwstijl. Aan beide kanten van het plaatsje steken krijtrotsen in zee. Het plaatsje zelf ligt van daaruit bekeken eigenlijk in een dal. Er is een mooie boulevard aangelegd en er zijn terrasjes. Vanaf de boulevard naar de branding ligt een kiezelstrand. En o ja, ook de camperplek is mooi.

Tja, en de Olympische spelen.. Dit was de dag van een meisje van 15 uit Litouwen, Ritu Melutyte. Wat een prestatie op de 100 m schoolslag! Maar ook, wat een ongeloof. Indrukwekkende beelden tijdens de medaille uitreiking en het volkslied. Ook zien we nog even een rapportage over de familie van Marianne Vos. Haar vader is echt een slechte karikatuur van Ruud Lubbers, haha.

Dag 5:  dinsdag 31 juli 2012

Veulettes sur Mer - Honfleur  89 km   (gps N 49.41862 – O 0.24468)  (€ 10,00)

Vandaag gaan we dus écht naar Etratat. We ontbijten binnen­­ omdat het bewolkt is en een beetje sputtert. Na een douche (met de verwarming aan, ahum..) rijden we 50 km zuidelijk. We parkeren een eindje buiten het plaatsje omdat het er erg vol is. We fietsen naar het centrum en bij de Touristinfo krijgen we een kaartje van de plaats met daarop de rotsen. Aangekomen op de boulevard blijkt die kaart nergens voor nodig, want de rotsen liggen overduidelijk zichtbaar links en rechts van ons.

Een grote foto bij een souvenirshop geeft een goed beeld van de kliffen.

Na de lunch fietsen we weer naar de camper en zetten koers richting Honfleur. Onderweg pakken we nog even een Intermarche mee om de nodige boodschappen in te slaan. Het laatste deel van de route van vandaag gaat over de Pont de Normandie, 2 enorme bruggen over de Seine en haar uiterwaarden.

2 x ook moeten we tol betalen, da’s wel apart. De (overigens enorme) camperplek in Honfleur ligt zo ongeveer aan de voet van de Pont de Normandie.

Morgen gaan we dit plaatsje, geliefd bij veel kunstschilders, bekijken. Overigens is het weer inmiddels compleet omgeslagen. Het is zonnig en warm en we kunnen tot lang buiten zitten.

Dag 6:  woensdag 1 augustus 2012

Honfleur - Arromanches 81 km   (gps N 49.33924 – W 0.61344)  (€ 5,00)

Het is een beetje een bewolkte ochtend met af en toe een waterig zonnetje. Maar we kunnen wel buiten ontbijten, wat we maar eens weer een keer uitgebreid doen. Onze vaste volgers weten dat we het dan hebben over een broodje-eitje-theetje-sjuutje-ontbijtje. Een prima basis om de dag weer goed door te brengen! Op de fiets gaan we naar het centrum van Honfleur. Volgens de informatie die we hebben is Honfleur een prachtig oud havenstadje met poppenhuisjes, waar bekende schilders als Monet zich lieten inspireren tot iets moois. Nou, dit klopt helemaal. Ook zijn er veel galerieën, waarvan we een foto-expositie van Olivier Martel bezoeken. Erg indrukwekkend!

Vooral deze foto "the bubble baby"

Aan de haven doen we op een terras een bakkie, onder de parasol. Niet vanwege de zon maar omdat het een beetje sputtert. Wat opvalt zijn de enorm hoge huizen aan de haven. Veel zijn 8 verdiepingen hoog! En dan vinden wij in Ommen dat de Stadshaghen een flat is, ahum..

Na dit mooie uitstapje gaan de fietsen weer achterop de camper en trekken we op naar onze volgende halte: Arromanches. En dan weten veel mensen dat we het hebben één van de dorpjes aan de Normandische stranden waar de geallieerden op 6 juni 1944 landden. We rijden binnendoor, waarbij het opvalt dat de wegen in de kuststrook vanaf Honfleur tot Caen door veel hoge heggen zijn omgeven. Met andere woorden: je ziet geen bal. Deze streek heet de côte de Fleurie, en staat bekend om haar schilderachtige vissersdorpjes en … bloemen, en dat klopt wel. Waar elders in midden Frankrijk veel dorpjes en hele streken een grauwe uitstraling hebben, zijn hier de dorpjes kleurig en fleurig door de vele bloemen. Ook zijn de huizen goed onderhouden en zeker niet grauw. Even ten noorden van Caen rijden we de kuststreek binnen waar de beroemde stranden zijn. De bekendste: Omaha Beach, Utah Beach en Gold Beach. We rijden zoals gepland door naar Arromanches dat is gelegen aan Gold Beach, waar vlak voor de plaats een camperplek moet zijn. Dit blijkt een (overigens prachtig gelegen) parkeerplek te zijn bij de 360 Cinema Circulaire Arromanches. Deze schitterende bioscoopvoorstelling bezoeken we later deze dag.

Het weer is net als gisteren flink opgeknapt en we genieten van een heerlijke zon met een prachtig uitzicht op de zee. Waarin rond Arromanches een keten van caissons uit 1944 in de zee zichtbaar is. Hierover morgen meer. 
Toen we later op de dag de 360 voorstelling zagen kwam ons mooie uitzicht toch in een ander daglicht te staan. Je weet het wel, we zijn immers speciaal hierheen gereden, en je ziet de bunkers, en de caissons, maar echt doordringen deed het nog niet. Na het zien van de film landde het pas echt. Wát een geschiedenis ligt hier, wat is hier een strijd gestreden. On-voor-stel-baar…

Het is nu kwart over 10 ’s avonds en de regen komt inmiddels al een uur met bakken uit de hemel. Je kunt dus gerust zeggen dat het weer knap instabiel is, hier in Normandië.  Maar morgen is het zeer waarschijnlijk weer droog en gaan we het musée Débarquement in Arromanches bezoeken. Hoeveel indruk zal dat maken?
 

Dag 7:  donderdag 2 augustus 2012

Arromanches - Ardevon  129 km   (gps N 48.60430 – W 1.47741)  (€ 10,00)

Het is droog vandaag, sterker, het is schitterend weer. Na douche en ontbijt vertrekken we zonder Isis naar het museum in Arromanches. Het plaatsje ligt echt aan het strand, terwijl de camperplek 600 meter oostelijk op een hoogvlakte ligt. Dat betekent een flink stijl stuk naar beneden en daar hebben de Fransen een treintje voor geregeld. Maar de heenweg dalen we lopend af. Buiten het museum zien we o.a. een landingsvoertuig, kanonnen en een brugdeel.

Binnen staat het bol van de vitrines met daarin vooral maquettes en originele stukken uit WOII. Het maakt veel duidelijk over hoe het gegaan is in juni 1944. Arromanches is één van de twee havens die destijds werd aangelegd om de troepen te kunnen blijven bevoorraden. De caissons die rondom in zee nog steeds zichtbaar zijn, bleven deels boven water en dienden om schepen te kunnen laten aanleggen. Vanaf de caissons zorgden drijvende bruggen voor de verbinding met het strand. Zo werd Arromanches een heel belangrijke schakel bij de invasie en de weken daarna. Verder hangen op verschillende plekken in het museum TV’s die bewegende beelden van destijds laten zien.

Onder de indruk van alles wat we gezien hebben stappen we buiten op het treintje dat ons moeiteloos naar boven brengt. Na een snel bakkie koffie verlaten we Arromanches en rijden naar Bayeux. Hier wordt permanent een borduurwerk ten toon gesteld uit 1066, bijna 1000 jaar oud dus. En dat willen we wel eens bekijken. De Tapisserie de Bayeux is een Unesco Wereld erfgoed stuk van 70 meter lang, en beeldt de strijd uit van Willem de Veroveraar (Guillaume Le Conquerant) met o.a. Harold. Uiteindelijk wint Willem de strijd en wordt hij ook koning van Engeland. Iedere bezoeker krijgt bij de ingang een handig apparaatje dat je als een telefoon aan je oor moet houden. Hiermee wordt in de gewenste taal uitleg gegeven over elk onderdeel van het 70 meter lange borduurwerk. De taferelen zijn genummerd van 1 tot 57.  Geweldig dat dit bewaard is gebleven!

Na dit mooie uitstapje starten we onze camper weer. We laten Normandië rechts van ons liggen en zetten koers naar Le Mont Saint Michel. We komen uiteindelijk terecht op een camperplek op 5 km van ons reisdoel van vandaag. Op de camperplek hebben we uitzicht op “Le Mont”. Morgen gaan we maar eens op de fiets 5 km verderop kijken. Op de camperplek is wifi, dus we kunnen mooi op ons gemak de blog bijwerken.

Dag 8: vrijdag 3 augustus 2012
Ardevon – Prefailles  237 km   (gps N 47.13682 – W 2.23818)  (€ 3,00)

“De laatste plek is voor ons”

Vanochtend regent het. Ons geplande fietstochtje laten we schieten en in plaats daarvan maken we nog maar even gebruik van de internetverbinding. We hebben o.a. een gezellige videochat met Bart. Aan het begin van de middag (het is inmiddels droog) vertrekken we en rijden via de Mont Saint Michel verder in zuidelijke richting.

We slaan dus zoals gepland Bretagne over en rijden naar de Atlantische kust onder Bretagne. Daarvoor passeren we een 2^e grote brug, de Pont de Nazaire. De camperplek die we van tevoren hebben uitgezocht heeft plek voor 57 campers. Nou, we hebben mazzel want de laatste plek is voor ons. De plek is pal aan de Oceaan en we maken tegen de avond nog even een wandeling langs het smalle strand. Om half 9 is het genoeg afgekoeld om in de camper weer de Olympische spelen de volgen. We kijken er inmiddels al naar uit, het waren tot nu toe mooie Olympische avonden! Ook Isis kijkt er naar uit. Op het bed, samen met baasje en vrouwtje!

Dag 9: zaterdag 4 augustus 2012
Prefailles – Les Sables-d’Olonne   118 km   (gps N 46.49697 – W 1.77539)  (€ 9,00)

“Zwarte zaterdag”

Vandaag is het weer prima weer. We hebben even overwogen om een dag te blijven staan. Een dagje strand en zee zijn we nog wel van plan en deze plek is 50 meter van zee, maar de plek vinden we verder niet super. Klein en alles dicht op elkaar. Daarom gaan we vandaag toch maar verder. We kiezen voor het zoeken van een camperplek in Les Sables-d’Olonne, er zijn er drie dus dat moet lukken. Les Sables is volgens onze informatie een vrij grote badplaats met een mooie boulevard.  Onderweg daar naartoe moeten we eerst zwarte zaterdag “weerstaan”. Nou, we hebben er weinig van gemerkt. Ja, het was een keer druk bij een rotonde, maar onderstaand beeld was geen uitzondering.

Op 30 km van Les Sables leggen we nog even aan voor een bakkie koffie. We vinden een mooie picknickplek, maar het toegangspad is een beetje stijl, dus we dachten slim te zijn door de camper bovenaan de helling te laten staan. Wel een klein stukje op de helling, maar ach, het is droog dus we komen er wel weer uit (naar wij dachten). Maar helaas.. we komen niet meer weg. Dus toch maar de camper naar beneden rijden voor een grote aanloop. Maar ook die strandt tot 6x toe tot bovenaan de helling, maar net niet ver genoeg. Een zeer bereidwillige Engelsman met een VW campertje probeert ons het laatste stukje de weg op te slepen, maar ook die pogingen stranden in schoonheid. Ondertussen is Dineke naar een huis verderop gelopen, maar de oude bewoonster kan telefonisch niemand te pakken krijgen. We hebben een trekker (tracktor) nodig! Net als we op het punt staan om naar het dichtstbijzijnde dorpje te fietsen voor hulp, horen we een trekker aankomen. Haha, niet te geloven, die kwam dus écht als geroepen! De vrouw van de Engelsman zegt: “You must be good people that just right now a tracktor is passing by”.

De bestuurder is zeer bereidwillig en het is voor hem en zijn machine een koud kunstje om onze camper de weg op de trekken. Een uur verder, maar we kunnen weer rijden! We bedanken de Fransman en de Engelsen  zeer hartelijk, er bestaan dus nog heel goede mensen op deze wereld!, en vervolgen onze weg.

In Les Sables moeten we wel alle drie de plekken bij langs. De eerste twee blijken respectievelijk slechts een parkeerplaats en een straat in een buitenwijk. De derde is een grote plek op 600 meter van zee. Wat opvalt zijn de schitterende bermen, ook bij deze camperplek. We wandelen naar zee waar we nog heerlijk 2 uurtjes op het strand vertoeven. Maar het strand is hier niet breed genoeg om de vloed tegen te houden dus moeten we snel van het strand af.

Deze avond wint Ranomi weer goud, het is weer een mooie Olympische avond.

Dag 10: zondag 5 augustus 2012
Les Sables-d’Olonne - Bourcefranc  155 km   (gps N 45.82616 – W 1.14317)  (€ 5,50)

Veel ooievaars

Het is vanochtend geen best weer in de mooie badplaats Les Sables. Het regent steeds een beetje, en het is flink bewolkt. Maar na ons ontbijt, dat we binnen bij Nederland Zingt nuttigen, kunnen we toch weer buiten zitten. Na de koffie ruimen we op en vertrekken we voor een rit van ruim 150 km, na eerst onze vuilwater tanks te hebben geleegd en de schoonwater tank te hebben gevuld. We rijden binnendoor langs de kust naar Bourcefranc en komen door mooie dorpjes en langs prachtige natuurgebieden. We zien heel veel ooievaars, die hun nesten hebben gebouwd op hoogspanningsmasten. Op elke mast een nest. Ook zien we hele kolonies witte reigers, zo van een afstandje te zien zijn het kleine zilverreigers. We maken nog een tussenstop bij een Mac (gratis wifi!) om de blog bij te werken en hebben daar via whats app contact met onze kids. Gezellig!

De camperplek in Bourcefranc is lang niet vol maar wel prima in orde. Weinig voorzieningen, maar pal aan het strand. Alleen, als het eb is, is het water heel ver weg, zoals we al eerder hebben meegemaakt. Als het morgen mooi weer is willen we hier een dag blijven. Je kunt hier mooi wandelen en het is een fijne rustige plek.

Wat betreft de sport wint PSV de Johan Cruijffschaal (3-2 tegen Ajax) en op de OS behaalt Martina de finale van de 100 meter athletiek. Straks om ongeveer 23.00 uur de finale met Ussain Bolt, en dus ook Martina!  

Dag 11: maandag 6 augustus 2012
Bourcefranc

Vandaag blijven we in Bourcefranc op de camperplek. We staan hier prachtig en het weer is goed. We kleuren vandaag flink bij ondanks dat we 2x snel naar binnen moeten vanwege een buitje. Maar het trekt na de buitjes snel weer open en we hebben dus bijna de hele dag zon. En niet te heet, dus we kunnen lekker in de zon zitten.

Later op de middag maken we nog een wandeling langs het strand naar een dorpje dat iets zuidelijk van deze plek ligt. Al met al een heerlijke dag!

Wat betreft de Olympische spelen: Opvallend hoe vaak buitenlandse sporters Nederlandse achternamen hebben. Amerikanen, Australiërs, Nieuw Zeelanders!

Dag 12: dinsdag 7 augustus 2012
Bourcefranc - Biscarrossee   252 km   (gps N 44.40985 – W 1.16771)  (€ 0,00)

Het écht mooie weer is gearriveerd! We eten buiten in de schaduw, want in de zon is het al te warm. We vertrekken om 11 uur om de flinke afstand van ongeveer 250 km te overbruggen. We willlen via Bordeaux naar Pyla sur Mer, daar zijn de hoogste duinen van Europa.

Hoe dichter we bij Bordeaux komen, hoe groter en wijdser de wijngaarden worden. Op 30 km voor Bordeaux volgt de ene wijngaard de andere op, het is alleen maar wijngaarden wat we zien. Bij Bordeaux nemen we de E230, een 6-baansweg dwars door de stad, maar volgens de ANWB veel minder druk dan de autoroute die om de stad heen loopt. En het moet gezegd, het rijdt prima over deze weg.

We rijden verder naar Pyla sur Mer, waar vlakbij de “Dunes” een camperplek is. Het blijkt echter ontzettend druk te zijn aan de kust, en overigens niet alleen in Pyla. De camperplek is tegelijkertijd de parkeerplaats van waaruit de wandelingen starten naar de hoge duinen. Deze blijkt dus helemaal vol wat ons doet besluiten om naar Pyla te rijden en af te wachten tot de dagjesmensen vertokken zijn. We parkeren in een buitenwijk die ons sterk doet denken aan de Wolfskuil in Ommen. Mooie huizen, een beetje heuvelachtig en veel bos/bomen. Na een bakkie koffie wandelen we naar de zuidkant van de wijk en ineens staan we voor de hoogste duinen van Europa: La Dune du Pyla. De exacte hoogte is wisselend omdat de wind het zand soms op- en dan weer wegblaast. Volgens onze informatie is het hoogste duin nu 103 meter, wat staande op dat hoogste punt een geweldig uitzicht geeft.

Omdat we de duinen nu bezocht hebben besluiten we om een camperplek in Biscarrosse, een plaats 25 km zuidelijk op te zoeken. Hier zijn 3 camperplekken, we gaan voor de parkeerplaats van de grote supermarktketen Le Clerc. Een deel van de parkeerplaats mag door campers worden gebruikt om de nacht door te brengen. Dit is een afgebakend deel, maar de “toeloop” van campers is dermate groot dat een steeds groter deel van de parkeerplaats in beslag wordt genomen door de huizen op wielen. We vinden dat we laat zijn (20.10 uur), maar het kan gekker, veel gekker. Zelfs om 23.15 uur arriveert er nog een camper (..).

Waar komen die mensen vandaan? (correctie, 23.47 uur)
Zelfs als ik Isis uitlaat om half 1 komt er nog nieuw bezoek. De toch enorme parkeerplaats van Leclerc staat dan al helemaal vol. Hoe zal dat morgenochtend gaan als de eerste klanten van de supermarkt zich melden.

Dag 13: woensdag 8 augustus 2012
Biscarrosse - Sare  164 km   (gps N 43.31356 – W 1.57703)  (€ 6,00)

Het is warm, errug warm

Om half 9 worden we gewekt door mannen van de gendarmerie, die alle camperaars aansporen om de parkeerplaats per omgaande te verlaten. Is ook wat, dat moet in het hoogseizoen dan dus elke ochtend… Want overal waar je met je camper in de buurt van Biscarrosse wilt parkeren wordt aangegeven: interdit camper 0.00 - 8.00. Dus dan ga je naar een plek waar je wel mag staan: Leclerc.  Maar goed, we zijn dus vandaag eens een keer op tijd uit bed, ook mooi! We rijden naar een plek buiten de plaats en genieten daar van ons ontbijt. Dan rijden we verder. We willen naar het kleine plaatsje Sare, bekend om haar grotten. Hoe zuidelijker we komen, hoe meer het landschap veranderd. Van het polderlandschap bij Bordeaux naar de uitlopers van de Pyreneeën. Halverwege stoppen we nog even weer voor een bakkie koffie en een bezoekje aan de plaatselijke Mac, waar we de blog weer uploaden en even contact hebben met het thuisfront. WhatsApp is hiervoor een superleuk medium, met alledrie de kids tegelijk contact!

Onderweg zien in een veel plaatsen en dorpjes grote bakken met bloemen aan palen. Door het hele dorp heen. Net als we ons hardop afvragen hoe ze die bloemen zo mooi krijgen en hoe dat gaat met water geven, zien we een mannetje met een bestelauto met een grote watertank die een slang aansluit onderaan de paal. Kraan open en hoppa. Zó doen ze dat dus!

Iets na half 3 arriveren we op de camperplek van Sare. Helaas staan er ook personenauto’s, die plekken voor campers blokkeren. Maar goed, vanochtend was het nog  andersom nietwaar ;-)? We vinden toch een plek, en installeren ons. De luifel uit, stoelen neerzetten en kleden aan de luifel. Want het is bloedheet hier. De thermometer net onder de luifel, geeft 41 graden aan. En vrijwel geen wind, rustig aan doen dus vanmiddag en veel drinken.. Ja, tijd voor een biertje! De middag en begin van de avond vermaken we ons met onze (digitale) boeken en na het eten zetten we de tv buiten en kijken weer met veel plezier naar de Olympische spelen.

Dag 14: donderdag 9 augustus 2012
Sare – San Sebastian (Sp)   51 km   (gps N 43.30770 – W 201269.)  (€ 3,00)

Schitterende baai!

Vandaag gaan we naar Spanje, San Sebastian, en hoeven we maar 50 km te rijden. Omdat we geen haast hebben en in de zon staan verplaatsen we de camper naar de overkant, in de schaduw. Daar is inmiddels plek genoeg. Als we daar een tijdje staan dient zich een heel grote camper aan met een rustige man en een big bitch. Deze Franse troela maakt in (Frans) woord en gebaar duidelijk dat ze tussen ons en de camper naast ons willen staan. In onze ogen past dat echt niet, maar we kunnen niet communiceren omdat ze geen woord Engels kunnen. Tja, en wij niet zo goed Frans. Ze dreigt zelfs met de politie als we geen ruimte maken. De man staat wat ongemakkelijk te kijken bij al dat geweld. Omdat we toch over een uur willen vertrekken laten we het stel er maar tussen: onze stoelen en tafel op het gras achter de camper, en de buren hun camper iets naar rechts verplaatst! Een brutaal mens heeft de halve wereld, nietwaar?

We vertrekken en rijden binnendoor naar San Sebastian, de prachtige Noord-Spaanse stad die aan een baai ligt. In dit zuidwestelijke deel van Frankrijk zijn de weg- en plaatsnamen zowel in het Frans als Spaans aangegeven. Of is het Baskisch? Tegen 1 uur arriveren we bij de uitgezochte camperplek, op 1.2 km van de zuidkant van de baai en het strand. We maken ons gelijk klaar voor vertrek, en nemen de fiets omdat we ook naar de noordkant van de baai willen, en dat is een stuk verder. Tegen half 2 fietsen we door de stad naar de baai, over mooi aangelegde fietspaden. Ook over de boulevard lopen van zuid naar noord brede wandel- en fietspaden.  Het uitzicht is overweldigend, wát een mooie plek is dit! En dan te bedenken dat nog niet zo lang geleden deze stad het bolwerk was van de ETA, de beruchte Baskische afscheidingsbeweging. Gelukkig is daar niets meer van de merken, want er heerst hier een mooie sfeer. We genieten met volle teugen en zoeken regelmatig een mooi schaduwplekje op om op 1 van de vele bankjes uit te rusten.

Ook gaan we nog even naar de Mac met gratis wifi, altijd handig! Het is inmiddels half 5 en we besluiten ook nog een duik in zee te nemen. Op het strand blijven we tot 7 uur waarna we terug gaan naar de camper. Lekker een wijntje, en later een beetje warm eten op Spaanse tijden (21.30 uur). En dat vlakbij de mooiste palmboom ooit.

En uiteraard weer de OS, nu met o.a. de altijd positieve en supervriendelijke Churandy Martina, die 5^e wordt op de 200 meter. En dan de hockey heren, sjonge.. 9-2 tegen Groot Brittannië, dat is niet misselijk. En tenslotte de mooie tranen van Anki van Grunsven, wát een fenomeen!

Dag 15: vrijdag 10 augustus 2012
San Sebastian (Sp) - Arudy   186 km  (gps N 43.10712 – O 0.41900)  (€ 10,00)

Bezichtiging!

Omdat we aan de weg staan besluiten we ons ontbijt uit te stellen en rijden we om 9 uur weg uit San Sebastian. We pakken eerst een stuk binnendoor en zoeken een mooi plek in de schaduw. Dat lukt, zoektocht geslaagd! Op deze tussenstop met een verlaat ontbijt, belt Bart en horen we dat er woensdag een bezichtiging is in ons huis in Oudleusen. Daar zijn we toch wel blij mee (ja, inderdaad, een kinderhand is gauw gevuld..). Dat wordt komende woensdag duimen mensen!

Dan vervolgen we onze weg in de richting van Lourdes. We hebben een plek uitgezocht op 40 km van dit bekende bedevaartsoord: Arudy. Het is geen lastige rit, alleen in het laatste stuk, nadat we Pau links hebben laten liggen, wordt het behoorlijk bergachtig. We gaan immers de Pyreneeën in.

De camperplek is werkelijk schitterend. Het is een enorm privé terrein, grotendeels grasland met grindpaden. Her en der zijn wat plaatsen gecreëerd waar campers kunnen staan. De plek ligt aan een snelstromend riviertje. Het is een oase  van rust, met hooguit het geluid van een paar spelende kinderen, het galopperen van paarden en het stromen van de rivier. Het is een wereld van uitersten want vanochtend werden we nog wakker van langsdenderende vrachtwagens. Het is genieten, een bakkie koffie, een biertje, een wijntje, beetje eten, weer een wijntje… en dat alles tot laat in de avond buiten.. wie döt oons wat?

Dag 16: zaterdag 11 augustus 2012
Arudy – Lourdes – Lisle sur Tarn     269 km  (gps N 43.86168 – O 1.81832)  (€ 0,00)

Lourdes!
Het is bewolkt maar best lekker weer. Na het ontbijt dat we uiteraard buiten nuttigen, vertrekken we uit Arudy en rijden we de 40 km naar Lourdes, waar we parkeren bij de Lidl. Het is erg druk in Lourdes, dus het is een goede keuze om even buiten het centrum de fiets te pakken voor een bezoek aan het bekende bedevaartsoord waar lammen zien en blinden lopen (Finkers). Maar zonder gekheid, het is ook voor ons als protestanten een indrukwekkend bezoek. Het is nog steeds bewolkt en dat is eigenlijk wel fijn als je zo’n plaats bezoekt.

We zien van een afstandje een processie. En we zien heel veel mensen die de dag van hun leven hebben. Ook is het opvallend om te zien dat er heel veel mensen in rolstoelen werden rondgereden. Rolstoelen die allemaal groot en hetzelfde zijn. Zouden die mensen allemaal toch nog met een bepaalde hoop naar Lourdes zijn gekomen? Ze spelen er in ieder geval wel op in.

Na het bezoek aan het terrein van de Basiliek fietsen/lopen we terug naar het stadje, terwijl de zon zich inmiddels weer van haar goede kant laat zien. Op de terugweg moet je wel haast door een straat met heel veel souvenierwinkels, ook daar spelen ze goed op in hier. We duiken vervolgens nog even de Mac-café in voor een koffie met tiramisu (en wifi), om daarna terug te fietsen naar de Lidl.
Tegen 4 uur vertrekken we weer uit Lourdes en we rijden via de autoroute (péage) via Toulouse in de richting van Albi. 30 km voor Albi is een mooie (gratis!) camperplek in Lisle sur Tarn, waar we de nacht doorbrengen. Het is nog steeds heel warm en we hangen de tv weer buiten.

Daar zijn we er o.a. getuige van dat de hockeyheren het net niet redden. Maar wel mooie sport! Morgen is het bijna 150 km naar Grand-Vabre, de plaats waar Henk en Joke een 2^e huis hebben. Henk is al 30 jaar een collega van Albert. Er is al even sms contact geweest, ze verwachten ons! We zijn erg benieuwd!

Dag 16: zondag 12 augustus 2012

Lisle sur Tarn – Grand-Vabre    146 km  (gps N 44. – O 1.) 
Henk en Joke
We staan tegen 9 uur op en doen een uitgebreid ontbijt nadat Arie van der Veer klaar is met zijn programma Nederland Zingt. Even afwassen, nog een bakkie koffie en om half 12 starten we de camper. We rijden in één ruk door naar Grand-Vabre waar we op 2 km voor de “finish” nog even een broodje met koffie nemen. We hebben om half 3 afgesproken en om precies 1 minuut over half 3 staan we bij Henk en Joke op de stoep. De ontvangst is allerhartelijkst.

We krijgen eerst een rondleiding door het schitterende huis, met heel veel ruimte. Het huis is gebouwd tegen een heuvel zodat vanaf de weg gezien de woonkamer “beneden” is. Als je echter aan de achterkant van het huis staat, is de woonkamer op de 1^e verdieping. Beneden is de ruime garage en berging, de bijkeuken (“washok”), een badkamer en de hoofdslaapkamer (masterbedroom). Lekker koel! Naar de woonkamer kun je zowel met een trap in huis, maar ook buitenom, via het grote balkon/terras. Op deze verdieping is tevens een 2^e badkamer, keuken, toilet en 2 ruime slaapkamers met 2-persoons bedden. Hierboven is een zolder, met nog weer een slaapkamer afgetimmerd. Wat een ruimte! Het uitzicht vanaf het balkon en vanuit de slaap- en woonkamer is adembenemend. Het balkon, terras en de tuin zijn op het zuiden. Achter het huis is een gedeelte gelijkvloers met de garage, en vervolgens “bergaf” nog 2 grote terrassen waar o.a. een zwembadje en ligstoelen zijn te vinden. Het is zo groot!
Na de koffie gaan we nog even met onze gastheer en -vrouw op pad. Ze willen ons het stadje Conques laten zien dat 6 km ten zuiden van Grand-Vabre ligt. Met de Subaru van de fam. Wolters zijn we er zo. Het is een schitterend oud stadje, waar nog bijna alles bewaard is gebleven uit vroegere tijden.

Het valt op dat het niet zo toeristisch is, zo zijn er weinig souvenierswinkeltjes. Erg mooi is de kerk, zie de foto’s. Verder worden we nog verrast door een groep straatartiesten die een geweldige show opvoeren.

We hebben een erg gezellige middag en avond, Henk en Joke zijn heel gastvrij en we worden culinair verwend met o.a. heerlijk vlees van de bbq. En natuurlijk ’s middags een paar biertjes en witte wijn, bij het eten rode wijn en later nog weer een afzakkertje. De tijd vliegt want we hebben veel te bepraten. Na 10 uur kijken we ook nog samen naar een groot gedeelte van de sluitingsceremonie van de Olympische Spelen. Uiteindelijk liggen we na deze zeer geslaagde dag pas tegen 1 uur op bed. In de camper, die we redelijk vlak hebben kunnen neerzetten. Het is inmiddels behoorlijk afgekoeld en we slapen als een blok tot 9 uur.

Dag 17: maandag 13 augustus 2012

Grand-Vabre - Valette   123 km  (gps N 45.27003 – O 2.60234)  (€ 0,00)
Tegen het aanbod van de fam. Wolters om in hun huis te blijven slapen hebben we beleefd nee gezegd, we hebben immers ons eigen bed bij ons. Maar van hun badkamer maken we graag gebruik! Na een heerlijke douche zitten we tegen half 10 aan het ontbijt. Evenals gisteren is het weer prima voor elkaar. Heerlijk vers gebakken stokbrood uit de oven met diverse Franse kaassoorten, maar ook “Hollands” beleg als jam en pindakaas. Uiteraard ontbreekt ook een lekker bakkie koffie niet. We genieten van het ontbijt en het uitzicht. Tegen half 12 nemen we afscheid van Henk en Joke en we bedanken hen nog eens hartelijk voor de geweldige ontvangst en gastvrijheid die ons ten deel viel. Voor onderweg krijgen we 2 adviezen mee: rij via Aurillac en ga dan via de Puy Mary (bijna 1800 meter hoog) of via het oude stadje Salers. We kiezen voor het laatste en maken een mooie wandeling door Salers.

Geweldig hoe op deze foto een "local" lekker buiten zit, zich niets aantrekkend van alle toeristen.

Daarna vervolgen we onze weg naar Valette, waar op de daar aangelegde camperplek 5 plaatsen zijn. Als we aankomen zijn er 2 bezet. Het is een mooi aangelegde plek in een dal, de hoogste top hier vlakbij waar we vanmiddag over reden, is ruim 1000 meter hoog. We kunnen nog een hele tijd in de zon zitten en eten buiten. Tegen half 10 wordt het toch echt fris en gaan we naar binnen. Het was weer een mooie dag!

Dag 18: dinsdag 14 augustus 2012

Valette – Buxières-les-Mines   193 km  (gps N 46.45486 – O 2.96752)  (€ 15,00)
Vanochtend worden we om 9 uur wakker. We zijn van plan naar een camping met speciale camperplekken te gaan. De camping heeft Nederlandse eigenaren, de plekken zien er goed uit, er is een zwembad en wifi. Het ligt op ongeveer 190 km van waar we nu staan, Valette. We vertrekken om half 12 en rijden een prachtige route in de richting van Clermont-Ferrand. De route voert ons over prima wegen  langs de bekende plaats Besse en de Puy-de-Dôme (1460 m). Tijdens de stop nuttigen we onze lunch die net als gisteren bestond uit brood met Boursin, tomaat, sla en tsatsiki. Heerlijk!

Het 2^e deel van de route, ten Noorden van Clermont-Ferrand en richting Moulins en Nevers is minder spectaculair, maar nog steeds wel heel mooi. Als we dichter bij de camping komen leidt de tomtom ons via kleine weggetjes naar het dorpje waar de camping is. We arriveren om 4 uur en worden hartelijk ontvangen door Marga Bolmer en (naar wij dachten) haar man Henk. Ze komen uit Valthermond en hebben deze stek in 2010 gekocht en er een camping aangelegd. Het is een mooie plek met een zeer weids uitzicht naar het westen. Mooie ruime plaatsen, wifi en een zwembad, hier gaan we ons wel vermaken! Ook hier is het nog steeds erg warm en tot 7 uur verblijven we graag in de schaduw. Dan pakken we nog even een beetje zon mee, ook tijdens het avondeten. En na de koffie naar een terrasje bij het huis van de eigenaren waar we op internet kunnen. Via WhatsApp is er weer contact met het thuisfront en we werken de blog weer bij.

Dag 19: woensdag 15 augustus 2012

Buxières-les-Mines    (€ 14,50)

We zijn vandaag om ongeveer 9 uur wakker. Er is weinig bijzonders te melden. We douchen, ontbijten, doen een bakkie koffie, een “rond de middag wijntje”, lunch, weer koffie, etc.. We lezen een beetje en ook maken we nog even een wandeling in de omgeving van de camping. Het is hier erg rustig en dat is heel prettig. Ook op de camping zelf is het erg rustig, naar ons idee te rustig.

Er is best veel ruimte, maar er is nog niet veel “trek” deze kant op. Maar goed, ze zijn nog maar 2 jaar bezig hier, maar het is wel te hopen dat ze niet slechts van de inkomsten van de camping hoeven te bestaan.

Vanavond is de eerste interland van de tweede “regeerperiode” Louis van Gaal op tv. Hij heeft al een paar pittige wijzigingen doorgevoerd. We zijn benieuwd.

Morgen gaan we een heel stuk rijden, de bedoeling is ongeveer 350 km (niet-tolweg) naar een plek ter hoogte van Troyes. En dan vrijdag door naar pakweg Venlo. Dan hoeven we zaterdag niet meer zo ver.

Dit is vermoedelijk de laatste post voor we weer thuis zijn. Dus het wordt zaterdag vervolgd.

Dag 20: donderdag 16 augustus 2012

Buxières-les-Mines - Chamery   405 km  (gps N 49.17401 – O 3.95404)  (€ 0,00)

Eerst even iets zeggen over de wedstrijd van gisteravond. Ik vond van Gaal lekker duidelijk vooraf. Ben het in grote lijnen ook wel eens met zijn selectie en de geselecteerde nieuwelingen. Maar hoe kan het nou dat zo’n ervaren coach de hele 2^e helft met een achterhoede speelt die louter bestaat uit debutanten? Heel opmerkelijk, en ook niet echt een succes. Hoewel 2 van de 3 tegengoals in de 2^e helft persoonlijk fouten van de Jong en Stekelenburg zijn. Maar goed, hopelijk heeft iedereen er weer van geleerd. O ja, voor Kuit is er duidelijk geen plek meer, maar hij is wel reserve-aanvoerder… apart..

We rijden vandaag van midden Frankrijk naar het noorden van dit mooie land. We mijden wederom de autoroute, de péage (= de tolweg). De wegen zijn over het algemeen vrij goed, en het is niet druk, dus we kunnen flink doorrijden.  Onderweg is er nog een noemenswaardige gebeurtenis. De camper passeert de grens van 100.000 km. Eigenlijk slechts 100.000, onze Fiat 2.8 diesel kan nog járen mee!

We stoppen vandaag 2 keer.

De 2^e keer dat we stoppen is in het plaatsje Pont-sur-Yonne, waar we mooi aan de Yonne kunnen parkeren om onze lunch te nuttigen.

We vervolgen onze weg en komen o.a. over de rivier de Seine, klinkt altijd goed! We verbazen ons wederom over de vele langzame rijders in Frankrijk. Als je zo’n klein k#t-autootje achterop komt (Renaultje of Peugeotje 205) weet je ’t al: de raampjes open, elleboog buiten het raam, een verveeld gezicht, en de auto vol rommel. En dan 70 rijden op de snelweg. Rare jongens, die Fransen. Nu we ’t daar toch over hebben: stopborden kom je op de meest onlogische plekken tegen. Bij een prima overzichtelijke kruising met een klein weggetje hebben ze (wie?) bepaald dat dat kleine weggetje voorrang heeft. En dan daar ook nog een stopbord plaatsen terwijl het overzicht echt uitstekend is. En wat doen die Fransen? Allemaal stoppen natuurlijk, écht stilstaan! Hoort ook zo natuurlijk, maar hoe braaf kun je zijn?

Goed, na Pont-sur-Yonne we rijden door naar Mareuil dat aan de Marne ligt. We rijden door de Champagne streek. Veel wijngaarden hier en alles ziet er heel netjes uit. De camperplek in Mareuil is helemaal vol dus we moeten helaas verder. We rijden via Epernay. De stad is mooi, maar de camperplek niet. Dan maar door naar Chamery, dat 18 km noordelijk ligt. En 3 keer is scheepsrecht: deze plek is niet vol en mooi gelegen! We kijken uit over de wijngaarden die tegen de heuvel aan liggen, schitterend.

Dag 21: vrijdag 17 augustus 2012

Chamery - Geldern     430 km  (gps N 51.52988 – O 6.30364)  (€ 0,00)

Vandaag willen we wederom zo’n 400 km rijden. We hebben in ons hoofd om te overnachten in Gedern, op de plek waar we eind mei ook hebben gestaan. Maar ons eerste doel is om bij Bastogne (Bastenaken) nog even de grens met Luxemburg over te wippen voor een goedkope tankbeurt. Dat lukt, en we tanken voor € 1,29. Ter vergelijk, buiten dit laatste tankstation in Luxemburg was de goedkoopste € 1,35 en de duurste € 1,45. De prijzen aan de snelweg liggen nog een stuk hoger, de duurste die we hebben gezien was € 1,59. Een verschil dus van 30 cent met die in Luxemburg. Wel de moeite waard dus om even een stukje om te rijden J.

We besluiten ter plekke om van de “nood” een deugd te maken en nog even door Luxemburg te toeren. Een geweldig mooi land, met voor campers uitstekende “glijbanen” van wegen. Even ten zuid-westen van St. Vith komen we België weer binnen. Gelijk zijn de wegen weer minder goed en volgt er ook nog een omleiding. Dat brengt ons o.a. door het plaatsje Thommen, en dat klinkt bekend J. Op 2 km voor de snelweg A27 stoppen we voor een lunchbreak op een mooie schaduwplek. Want het is warm in zo ongeveer heel Europa, heel warm! De koeien in het aangrenzende weiland hebben zoiets nog nooit gezien. Een wit huisje op wielen met 2 mensen en een klein hondje. Boehhhh!

Na de break pakken we de snelweg vanaf St. Vith richting Malmedy en op 25 km van de smerigste stad ooit (Luik) buigen we af richting Aken, om vervolgens bij Mönchengladbach de A61 naar Venlo te nemen. Van (bijna) Venlo is het tenslotte nog 25 km binnendoor naar Geldern. De camperplek bij het sportpark is leeg dus we kunnen een mooie plek uitzoeken. De grap is alleen dat er juist nu een “Alt-Herrer tournier” is, een veteranen voetbaltoernooi dus. Niet dat dat erg is, maar er zijn wel veel voelbalgeluiden zoals gejoel, gefluit en gejuich.

We vinden in de infobak een folder van de plaatselijke Italiaan. Goede reden om naar het centrum te wandelen (600 meter) en 2 pizza’s te bestellen. Die nemen we mee naar de camper. Het is verrassend hoe goed gevuld de pizza’s zijn, werkelijk super! We zijn “kanon-vol”.

Het voeltbaltoernooi gaat tot laat in de avond door, en daarna is er nog een bingo. Ik zoek m’n oordopjes maar weer op, want dat Duitse gewauwel ben je snel zat om half 12 ’s avonds. Wat volgt is een prima nachtrust J

Dag 22: zaterdag 18 augustus 2012

Geldern - Ommen  153 km 

De rust is weergekeerd op het sportpark als we gaan ontbijten. We besluiten via Borculo te rijden waar Bruggink campers en caravans is gevestigd. We hebben een lijstje met aandachtspunten die we willen verbeteren aan de camper. Een andere optie is inruil. Dat laatste zijn we snel uit, dat gaat ‘m niet worden. Een vergelijkbare camper die een jaar jonger is als de onze, moet nu nog meer kosten dan wij in 2008 voor de onze hebben betaald. Als je dan ook nog bedenkt dat we veel zaken hebben verbeterd en toegevoegd, zoals energiezuinige ledverlichting, aan zonnepaneel, 2 accu’s en een bearlock beveiligingssysteem. Nee, we gaan zeker niet inruilen. Maar we doen wel wat ideeën op voor wat aanpassingen. Dat wordt nog wel vervolgd. Ooit..

Om 15.10 uur rijden we Ommen binnen. Bart en René staan ons op te wachten. Het is goed om weer thuis te zijn!