De reis
Vóór deze reis zijn we lid geworden van France Passion, een organisatie
die ervoor zorgt dat o.a. (wijn)boeren campers toelaten op hun erf voor
overnachting. Kosten 29 euro per jaar, terwijl de overnachting bij de boeren
gratis is. Dat gaan we uitproberen! Verder gaan we op zoek naar Vincent van
Gogh..
Dag 1: vrijdag 18 oktober 2013
Ommen – Ronquières (Bel) (via Zundert) 321 km
Gratis (N 50.60692– O 4.22285)
Deze eerste dag van de
herfstvakantie vertrekken we om 10 uur uit Ommen en zetten koers naar eendorpje
ten zuidwesten van Breda, gelegen aan de grens met België: Zundert.
De route voert na Breda eerst een stukje door België en vervolgens Nederland weer in. Hier, in het uiterste zuiden van Brabant, zette de jonge Vincent van Gogh zijn eerste stapjes. Hij maakte er vast ook zijn eerste tekeningen hoewel niet bekend is dat er werken van van Gogh zijn die in Zundert zijn gemaakt. In zijn geboortehuis aan de Markt 26, recht tegenover het schitterende stadhuis van Zundert, is Vincent van Gogh geboren en woonde hij de eerste 12 jaren van zijn leven.
De route voert na Breda eerst een stukje door België en vervolgens Nederland weer in. Hier, in het uiterste zuiden van Brabant, zette de jonge Vincent van Gogh zijn eerste stapjes. Hij maakte er vast ook zijn eerste tekeningen hoewel niet bekend is dat er werken van van Gogh zijn die in Zundert zijn gemaakt. In zijn geboortehuis aan de Markt 26, recht tegenover het schitterende stadhuis van Zundert, is Vincent van Gogh geboren en woonde hij de eerste 12 jaren van zijn leven.
In dat huis is nu het VanGoghhuis gevestigd en dat bezoeken we vandaag.
Isis past op de camper terwijl wij de expositie bekijken. Er zijn hier geen
originele werken van van Gogh te vinden, maar de expositie is evenzogoed
indrukwekkend.
Als we alles (nou, laten we zeggen veel) weten over Vincent en
zijn familie halen we Isis op en gaan lunchen bij de buren van Vincent,
restaurant de Roskam. Na de lunch rijden we België weer in. Nog 130 km te gaan
naar Ronquières, bekend van zijn “Hellend vlak”. Wat dat is leggen we nog uit.
Via de drukke ring Antwerpen gaan we binnendoor naar de Belgische A12, en dat
is geen succes. Hier kom je kruisingen tegen… écht, niet te geloven. Dan is,
beste Ommenaren, de situatie bij onze Vechtbrug geweldig bedacht. Ook bij
Brussel is het erg druk op deze vrijdagmiddag. Na vandaag even geen snelwegen
meer voor mij, grrr. Als ten zuiden van Brussel de Tomtom eindelijk aangeeft dat
we de snelweg mogen verlaten, komen we op zo’n onmogelijk klein en smal
weggetje, echt het andere uiterste. Een weggetje van betonplaten, 2 ½ km lang, dwars
door de weilanden en aan de zijkanten plassen en modder. Alsof we over een
smalle verlengde kuilvoerplaats rijden. Kedeng kedeng, en alsjeblieft: geen
tegenliggers! Ergens halfweg is een klein stukje wat breder en uitgerekend daar
passeren we onze enige tegenligger. Hoezo mazzel? Maar het moet gezegd, de
omgeving is mooi hier en het weer ook. Na dit spannende stukje weg is het nog 6
km naar onze eindbestemming van vandaag, Ronquières. Daarover morgen meer. De
plek waar we staan is overigens groot en leeg.
Dag 2: zaterdag 19 oktober 2013
Ronquières (Bel) – Sancourt (Fra) 139 km
Gratis (N 49.77349– O 3.04180)
Vandaag heerlijk uitgeslapen tot 9 uur. Vervolgens rustig ontbeten met ons
bekende ontbijtje eitje en de afwas weggewerkt. Daarna zijn we naar het hellend
vlak gewandeld. Dat hebben ze mooi gebouwd, die Belgen. In het kanaal zaten op
deze plek meerdere sluizen om het hoogteverschil van ruim 60 meter te overbruggen. Voor een schip duurde het 2
dagen voordat het verder kon varen. Nu is er dus het hellend vlak waarbij het
schip een enorme bak met water kan invaren, dat vervolgens via een systeem van
kabels en rails naar boven wordt getrokken. De oppervlakte van het water in de
bak ligt uiteraard precies waterpas. Op het moment dat wij er zijn is er net
een bak onderweg naar boven. Het gaat heel langzaam, maar een “reistijd” van
pakweg een uur is een stuk sneller dat de 2 dagen van vroeger.
Nadat we alles
goed hebben bekeken wandelen we terug naar de camper en zetten koers richting
Frankrijk. Via binnenwegen rijden we bijna ongemerkt Frankrijk binnen. Verderop volgen we een
heel rechte weg van 10-tallen kilometers lang en rijden we richting onze eerste
stop van France Passion in Sancourt. Het is een plek bij een eendenboer. Ze
hebben een winkeltje waar je je kunt melden. Daar verkopen ze o.a. eieren. De plek
is prima en het weer ook, we kunnen nog 1 ½ uur buiten zitten.
Na een uurtje
komt er een camper met een Engels nummerbord aanrijden. We komen al snel aan de praat en deze mensen blijken
vandaag ook voor het eerst een France Passion plek te bezoeken. Leuke mensen,
van oorsprong uit Nieuw Zeeland, en op rondreis, ze willen door naar Spanje en
Portugal. ’s Avonds wandelen we nog een eind met Isis.
Dag 3: zondag 20 oktober 2013
Sancourt - Auvers sur Oise 127 km
Auvers sur Oise - Mézières-en-Vexin 66 km (N 49.16745, O 1.51592)
Auvers sur Oise - Mézières-en-Vexin 66 km (N 49.16745, O 1.51592)
We worden weer tegen 9 uur, heerlijk uitgeslapen, wakker. Daarvoor heeft
Dineke de haan al 3 keer horen kraaien, maar daar is verder geen onheil uit
voortgekomen. Eerst gaat Nederland Zingt aan waarna we onder de klanken van het
pianospel van onze wijkgenoot Henk Ruiter rustig toewerken naar ons
ontbijt. We vertrekken om ongeveer 11.30
uur naar Auvers, een voorstad van Parijs. Dit was de laatste woonplaats van
Vincent en dus ook de plek waar hij overleed, pas 37 jaar jong. Onderweg komen we door heel oud uitziende
dorpjes, met tussendoor weer nieuwe huizen.
Het is soms een bizar gezicht. We maken nog een tussenstop bij de Mac,
waar we contact hebben met het thuisfront. We rijden verder en naderen Parijs,
en zien in de verte de Eiffeltoren hoog boven alles uitsteken. Als we bij
Auvers aankomen is Parijs niet meer te zien door de heuvels die ervoor liggen.
Auvers is duidelijk trots op haar voormalige bewoner, overal zie je borden en
andere aanduidingen met betrekking tot de schilder.
We parkeren in het centrum en wandelen eerst naar het Mairie (Stadhuis), een geliefd object voor Vincent om te schilderen.
Tegenover de Mairie is de Auberge Ravoux waar Vincent een kamer had.
Verder wandelen we nog naar de Notre Dame d’ Auvers, met even verderop de begraafplaats. Hier liggen Vincent en zijn broer Theo begraven. Theo woonde in Parijs en overleed een half jaar na Vincent. Theo had, toen hij overleed, een zoontje van 1. Dit zoontje, Vincent Willem, was de opa van de bekende cineast Theo van Gogh, die in Amsterdam werd doodgeschoten. Een bijzondere, creatieve en excentrieke familie…
We parkeren in het centrum en wandelen eerst naar het Mairie (Stadhuis), een geliefd object voor Vincent om te schilderen.
Tegenover de Mairie is de Auberge Ravoux waar Vincent een kamer had.
Verder wandelen we nog naar de Notre Dame d’ Auvers, met even verderop de begraafplaats. Hier liggen Vincent en zijn broer Theo begraven. Theo woonde in Parijs en overleed een half jaar na Vincent. Theo had, toen hij overleed, een zoontje van 1. Dit zoontje, Vincent Willem, was de opa van de bekende cineast Theo van Gogh, die in Amsterdam werd doodgeschoten. Een bijzondere, creatieve en excentrieke familie…
Terug naar Auvers. Vincent maakte daar in zijn laatste levensjaar veel schilderijen.
Op de plekken waar hij schilderde staan nu borden met het schilderij zodat je
kunt vergelijken, zoals bij de Mairie en de Notre Dame. Erg mooi gedaan!
Overigens zijn er vriendschapsbanden tussen Zundert en Auvers, wat ondermeer tot uiting komt in straatnamen. Zo is er in Zundert een Auvers Sur Oise-Straat en in Auvers heb je de Rue de Zundert.
Tegen 4 uur vertrekken we weer uit Auvers en rijden naar onze volgende plek van France Passion in Mézières-en-Vexin. Via een heel mooie weg (de D14) en op het laatste wederom onmogelijke weggetjes belanden we uiteindelijk in het kleine plaatsje waar middenin het dorp boerderijen staan, waaronder de bedrijf van de familie Vard. We zijn de enige camperaars hier en krijgen een plek toegewezen door de alleen zodat we niemand in de weg staan. Terwijl in Auvers de zon volop scheen is het hier miezerig. Dus volgt een rustig avondje in de camper.
Overigens zijn er vriendschapsbanden tussen Zundert en Auvers, wat ondermeer tot uiting komt in straatnamen. Zo is er in Zundert een Auvers Sur Oise-Straat en in Auvers heb je de Rue de Zundert.
Tegen 4 uur vertrekken we weer uit Auvers en rijden naar onze volgende plek van France Passion in Mézières-en-Vexin. Via een heel mooie weg (de D14) en op het laatste wederom onmogelijke weggetjes belanden we uiteindelijk in het kleine plaatsje waar middenin het dorp boerderijen staan, waaronder de bedrijf van de familie Vard. We zijn de enige camperaars hier en krijgen een plek toegewezen door de alleen zodat we niemand in de weg staan. Terwijl in Auvers de zon volop scheen is het hier miezerig. Dus volgt een rustig avondje in de camper.
Dag 4: maandag 21 oktober 2013
Mézières-en-Vexin - Villecellier 163 km
(N 47.91753 O 1.38583)
Vanochtend kunnen we merken dat we op een landbouwbedrijf staan. Al vrij
vroeg horen we trekkers ronken. Tegen half 9 staan we op en doen een gematigd
ontbijtje. Na het ontbijt nog ff een bakkie koffie en afwassen en we kunnen
weer vertrekken. We gaan af op de weerberichten en die geven aan dat het
westen van Frankrijk onder invloed is van lage druk en dus depressies, en het
midden en oosten goed weer zal hebben. Dus rijden we zuidwaarts en lichtelijk
oost. De voorspelling komt uit want het weer is prachtig. Onderweg zitten we
bij onze lunchstop op een mooie plek in de zon 1 ½ uur buiten. Na dit prettige oponthoud rijden we verder
naar onze volgende tussenstop, de Hyper-U. Even wat boodschappen ingeslagen en
een nieuw speeltje voor Isis gekocht.
Tenslotte nog even goedkoop getankt voor € 1,30 p ltr, ook dat kan bij de Hyper-U! Hierna is het nog ruim een uur rijden naar onze volgende geplande overnachtingsplek in Villecellier, in de buurt van Orléans. We worden gastvrij ontvangen door Martine Masson die gelijk aanbiedt om ons rond te leiden over het erf van de boerderij.
Dat aanbod nemen we graag aan. Gelukkig kan ze Engels en vertelt o.a. het volgende: moeder van 2 jongens en 1 meisje. Zij en haar man hebben hier een landbouwbedrijf, maar de woonden eerst in de Bourgogne. De jongens beheren nu de wijngaarden in de Bourgogne, maar ze hebben de wijnen ook hier. Ze brengt ons naar een heuse wijnkelder waar we de wijnen mogen proeven.
We drinken een mousserende witte Champagneachtige wijn en een rode wijn. Heerlijk! Ze hebben ook de gewone witte wijnen en de rosé. Na het proeven worden we meegenomen naar het winkeltje waar we folders krijgen en 3 flesjes rode en 1 van de mousserende wijn kopen.
Even later zetten we de camper op de prachtige plek aan de rand van het perceel. En we zeggen tegen elkaar dat dit precies is wat we in gedachten hadden toen we lid werden van de France Passion.
Tenslotte nog even goedkoop getankt voor € 1,30 p ltr, ook dat kan bij de Hyper-U! Hierna is het nog ruim een uur rijden naar onze volgende geplande overnachtingsplek in Villecellier, in de buurt van Orléans. We worden gastvrij ontvangen door Martine Masson die gelijk aanbiedt om ons rond te leiden over het erf van de boerderij.
Dat aanbod nemen we graag aan. Gelukkig kan ze Engels en vertelt o.a. het volgende: moeder van 2 jongens en 1 meisje. Zij en haar man hebben hier een landbouwbedrijf, maar de woonden eerst in de Bourgogne. De jongens beheren nu de wijngaarden in de Bourgogne, maar ze hebben de wijnen ook hier. Ze brengt ons naar een heuse wijnkelder waar we de wijnen mogen proeven.
We drinken een mousserende witte Champagneachtige wijn en een rode wijn. Heerlijk! Ze hebben ook de gewone witte wijnen en de rosé. Na het proeven worden we meegenomen naar het winkeltje waar we folders krijgen en 3 flesjes rode en 1 van de mousserende wijn kopen.
Even later zetten we de camper op de prachtige plek aan de rand van het perceel. En we zeggen tegen elkaar dat dit precies is wat we in gedachten hadden toen we lid werden van de France Passion.
Dag 5: dinsdag 22 oktober 2013
Villecellier - Beaugency 28
km (N 47.77910 O 1.63705)
Vandaag wordt een Iers front verwacht dat volgens de voorspelling veel
regen gaat brengen, het eerst in het westen van Frankrijk. Daarom hebben we het
plan opgevat om tijdig, voor de regen aan, oostwaarts te trekken. Na het
ontbijt en een bakkie koffie maken we eerst nog al wandelend een rondje door
het dorp. Villecellier is zo klein dat het niet eens op de borden bij de afslag
enkele kilometers verderop staat. Het rondje is dan ook niet veel meer dan via
de ene boerderij naar de andere. Terug
bij het erf van de familie Masson nemen we alvast afscheid van de vrouw des
huizes. Bij de camper besluiten we echter om nog even buiten te gaan zitten. Er
is weliswaar niet veel zon maar de temperatuur is prima en het front nog in
geen velden of wegen te bekennen! Ondertussen doet Albert een kleine schoonmaakbeurt
van de camper want door het manoeuvreren op de verschillende boerenerven was het niet meer
om aan te zien aan de buitenkant. Uiteindelijk vertrekken we tegen 1 uur van deze
mooie plek, met als doel een volgende wijnboer in Ste-Gemme En Sancerrois, een
reis van ongeveer 140 km. Echter.. Na 28 km komen we door het schitterende
middeleeuwse plaatsje Beaugency waar we niet anders kunnen dan stoppen. En ook
nog precies op een gratis camperplek aan de natuurrivier de Loire. Een
geweldige plek!
Eerst maken we een wandeling door het stadje met haar middeleeuwse kerken en gebouwen. Ook zijn hier mooie pleintjes, steegjes en doorkijkjes naar de rivier.
Op een plein zien we een prachtig standbeeld van Jeanne d'Arc die in 1429 het met haar leger over de brug trok om Beaugency te bevrijden. Haar standbeeld heeft dan ook een dominante plaats in het stadje.
Eigenlijk is het onvoorstelbaar dat ondanks de verwoestingen in de middeleeuwen en de 2e wereldoorlog er nog zoveel moois bewaard is gebleven in Beaugency. Wel werd het enorme kasteel in de loop der tijden tot een ruïne gereduceerd.
Rustig wandelen we weer terug naar de rivier waar precies onder de oude brug een stroomversnelling is: aan de ene kant is de rivier rustig, aan de andere kant woest snelstromend.
Terug bij de camper zetten we “het spul” buiten en genieten nog 2 uur van de natuur. We zien een eilandje in de rivier waar de grote zilverreiger parmantig rondwandelt over het kleine strandje. Dan kondigt de al voorspelde regen zich aan middels een aantal eerste druppels. We wachten de onvermijdelijke volgende fase van dit Ierse front niet af en gaan naar binnen vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de Loire en de oude brug uit de 14-de eeuw.
Eerst maken we een wandeling door het stadje met haar middeleeuwse kerken en gebouwen. Ook zijn hier mooie pleintjes, steegjes en doorkijkjes naar de rivier.
Op een plein zien we een prachtig standbeeld van Jeanne d'Arc die in 1429 het met haar leger over de brug trok om Beaugency te bevrijden. Haar standbeeld heeft dan ook een dominante plaats in het stadje.
Eigenlijk is het onvoorstelbaar dat ondanks de verwoestingen in de middeleeuwen en de 2e wereldoorlog er nog zoveel moois bewaard is gebleven in Beaugency. Wel werd het enorme kasteel in de loop der tijden tot een ruïne gereduceerd.
Rustig wandelen we weer terug naar de rivier waar precies onder de oude brug een stroomversnelling is: aan de ene kant is de rivier rustig, aan de andere kant woest snelstromend.
Terug bij de camper zetten we “het spul” buiten en genieten nog 2 uur van de natuur. We zien een eilandje in de rivier waar de grote zilverreiger parmantig rondwandelt over het kleine strandje. Dan kondigt de al voorspelde regen zich aan middels een aantal eerste druppels. We wachten de onvermijdelijke volgende fase van dit Ierse front niet af en gaan naar binnen vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de Loire en de oude brug uit de 14-de eeuw.
Meer info over Beaugency:
Dag 6: woensdag 23 oktober 2013
Beaugency - Ste. Gemme en
Sancerrois 118 km
(N 47.77910 O 1.63705)
Als we rond 9 uur het eerste rolgordijn opentrekken blijkt het stralend
weer aan de oevers van de Loire. Eerst even Isis uitlaten, het ontbijt
klaarmaken en dan snel de stoelen naar buiten en genieten van de zon!
De grote zilvereigers vliegen trouwens nog steeds af en aan.
Dat
houden we vol tot ongeveer half 3 als een nieuw Iers front zich aandient. Voor ons het teken om verder te trekken. Ons
doel vandaag is een wijnboer in de Loire streek, in het plaatsje Ste. Gemme en
Sancerrois. De tocht van ongeveer 120 km kenmerkt zich door het wisselende
landschap: van (zeer) vlak naar steeds meer heuvelachtig hoe dichter we ons
doel naderen. Daarnaast krijgen we onderweg flinke buien te verduren maar als
we aankomen bij de fam. Foucher is het (zo goed als) droog. We worden begroet door een dubbele regenboog!
We worden ontvangen
door de “ouwe baas”, Daniël Foucher. Hij wijst ons een plek waar we mogen staan
en nodigt ons gelijk uit om, nadat we ons hebben geïnstalleerd, binnen een
kijkje te nemen. Dat nemen we graag aan,
en een kwartiertje na aankomst (rond 5 uur) melden we ons bij de grote deuren
van de grande cave (kelder) onder het prachtige woonhuis. Daar staat eigenaar
Olivier Foucher met een assistente flessen te labellen. Omdat Olivier slechts
gebrekkig Engels spreekt en wij vergelijkbaar Frans doen we onze conversatie met handen en voeten. Maar we
begrijpen elkaar prima! Olivier neemt ons mee naar de wijnproefruimte, waar we
mogen proeven van de witte wijn, de rosé en de rode wijn (in die volgorde).
Daarna proeven we nog van een speciale rode wijn. Deze wordt een tijd gerijpt
in geflambeerde tonnen, wat een bijzondere “donkere” smaak geeft. Daarna worden
we nog rondgeleid door het bedrijf en zien we waar de wijn wordt gebotteld en gelabeld
en de ruimte waar de wijn rijpt. We proeven ook nog van de witte wijn van dit
jaar. Die is nu nog heel zoet, apart hoor…
Dan zoeken we een aantal wijnen uit en komen bepakt en beladen terug bij
de camper. En met zware benen, want dat was wel heel veel proeven in een half
uur. Daarom zijn we nog maar even een
wandeling gaan maken naar de wijnvelden. En daarna nog een bakkie koffie.
Dag 7: donderdag 24 oktober 2013
Ste. Gemme en Sancerrois -
Préhy 97 km (N 47.76203
O 3.76322)
Vandaag is het wederom stralend weer. Reden om al snel de stoelen en tafel
buiten te zetten en daar is gelukkig alle ruimte voor. Het ontbijt doen we nog
binnen maar ons eerste bakkie koffie genieten we in de zon.
Omdat de wolken
uitblijven, blijven we tot 3 uur bij de Fouchers wat geen probleem is. Af en
toe wordt er vrolijk naar ons gezwaaid. Maar we willen wel verder dus
vertrekken we iets na drieën voor een reis van bijna 100 km. Reistijd ongeveer
1 uur en 3 kwartier. Bestemming: de wijnvelden dan de Bourgogne. We rijden door
de meest schitterende landschappen en meest troosteloze dorpjes, grijs en grauw
en geen mens te bekennen. Maar ook zien we soms bijzondere huizen, zoals deze:
Maar het landschap is geweldig. Het is glooiend, de korenvelden zijn inmiddels gemaaid maar nog wel geelachtig, en we zien steeds meer boom- en wijngaarden. Opeens zien we 2 reeën oversteken die zich echter vervolgens snel uit de voeten maken.
In de verte zien we vanuit de heuvels aan onze linkerhand Auxerre liggen. Even voorbij Auxerre (oostelijk) liggen de bekende wijnvelden van de Bourgogne. Wij rijden naar Préhy, waar het bedrijf van Jean-Marc Brogard ligt. Als het goed is vlakbij een kerk, net buiten het dorp. En dat klopt! We worden ontvangen door 1 van de medewerkers, Pierre. We proeven 4 heerlijke witte wijnen. Gelukkig schenkt Pierre de glazen iets minder vol dan Olivier gisteren. Want we willen ook nog wandelen. Pierre vertelt over het bedrijf van vader Jean-Marc Brogard, met dan 200 ha wijnvelden. En zoon Julien, die in biologische wijnen doet. In totaal heeft het bedrijf meer dan 100 mensen in dienst. Evenzogoed is Pierre zeer gastvrij en erg vriendelijk. En hij kan goed Engels, ook fijn! Overigens hebben ze hier alleen witte wijnen, maar ik tel zo al 18 (!) verschillende soorten van hetzelfde merk: Chablis. De soorten zijn genoemd naar de velden waar de druiven verbouwd worden. Na het proeven kopen we 4 flessen Chablis wijn: 3 van de “Petit Chablis”en 1 “Chablis Sainte Claire”. Pierre wijst ons nog even waar we de camper kunnen plaatsen, het is een mooie vlakke plek (dus de waterpas komt later pas). En dan wandelen we met Isis nog een rondje door de wijnvelden en via de oude kerk weer terug.
We hebben vanaf de plek waar we staan een werkelijk magnifiek uitzocht over de wijnvelden en de omgeving. Dat is wel even genieten!
Maar het landschap is geweldig. Het is glooiend, de korenvelden zijn inmiddels gemaaid maar nog wel geelachtig, en we zien steeds meer boom- en wijngaarden. Opeens zien we 2 reeën oversteken die zich echter vervolgens snel uit de voeten maken.
In de verte zien we vanuit de heuvels aan onze linkerhand Auxerre liggen. Even voorbij Auxerre (oostelijk) liggen de bekende wijnvelden van de Bourgogne. Wij rijden naar Préhy, waar het bedrijf van Jean-Marc Brogard ligt. Als het goed is vlakbij een kerk, net buiten het dorp. En dat klopt! We worden ontvangen door 1 van de medewerkers, Pierre. We proeven 4 heerlijke witte wijnen. Gelukkig schenkt Pierre de glazen iets minder vol dan Olivier gisteren. Want we willen ook nog wandelen. Pierre vertelt over het bedrijf van vader Jean-Marc Brogard, met dan 200 ha wijnvelden. En zoon Julien, die in biologische wijnen doet. In totaal heeft het bedrijf meer dan 100 mensen in dienst. Evenzogoed is Pierre zeer gastvrij en erg vriendelijk. En hij kan goed Engels, ook fijn! Overigens hebben ze hier alleen witte wijnen, maar ik tel zo al 18 (!) verschillende soorten van hetzelfde merk: Chablis. De soorten zijn genoemd naar de velden waar de druiven verbouwd worden. Na het proeven kopen we 4 flessen Chablis wijn: 3 van de “Petit Chablis”en 1 “Chablis Sainte Claire”. Pierre wijst ons nog even waar we de camper kunnen plaatsen, het is een mooie vlakke plek (dus de waterpas komt later pas). En dan wandelen we met Isis nog een rondje door de wijnvelden en via de oude kerk weer terug.
We hebben vanaf de plek waar we staan een werkelijk magnifiek uitzocht over de wijnvelden en de omgeving. Dat is wel even genieten!
Dag 8: vrijdag 25 oktober 2013
Préhy – Haudiomont 256 km
(N 49.11821 O 5.56717)
Ook zien we onderweg in een plaatsje aparte lantaarnpalen.
Het landschap is prachtig en afwisselend. Heuvelachtig met
wijnvelden maar ook zonnebloemen, maïs en korenvelden. Alleen is het meeste al
geoogst, dus lastig te herkennen. Dan arriveren we bij onze laatste “France
Passion” plek van deze vakantie, de winkel van Brigitte Collot, vlak voor het
plaatsje Haudiomont. Er is verder niemand in de winkel dus ze heeft de tijd en
is uiterst gastvrij. We bekijken de winkel met wijnen, kazen, worsten en meer
Franse delicatessen. Daarna mogen we kazen proeven. We proeven in totaal 5
verschillende soorten kaas, waaronder een blauwe (schimmmel) kaas en een kaas met
piment, een pepersoort. Dat laatste was te merken, help, water! Uiteindelijk
kopen we een stuk van 3 verschillende kazen, een oude, een “gewone” en een
stukje van de blauwe kaas (speciaal voor Dineke). De camper mogen we aan de
zijkant van het gebouw plaatsen, met een mooi uitzicht over de velden richting
Haudiomont.
Dag 9: zaterdag 26 oktober 2013
Haudiomont - Monschau-Höfen (Dui) 220 km (N 49.11821 O 5.56717)
Deze ochtend is het nat en ontbijten we binnen. Als we
tegen half elf vertrekken is het zo goed als droog. Haudiomont ligt in het
uiterste noorden van Frankrijk, in de buurt van Metz maar ook al dicht bij de
stad Luxemburg. Dus rijden we na een goed uur al België binnen. En even later
rijden we dwars door Luxemburg richting Monschau. De camperplek daar is bij
hotel restaurant Vennblick, waar we gratis mogen staan. Uiteraard maken we ’s
avonds gebruik van hun Belgische keuken.
Dag 10:
zondag 27 oktober 2013
Monschau-Höfen (Dui) - Ommen
Monschau-Höfen (Dui) - Ommen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten