Camperreis Mei 2014 Frankrijk

27 april t/m 5 mei 2014              

Bekijk alle foto's

Dag 1: 27 april 2014       
Ommen - Longuich (Dui)  (391 km) (5 euro) 

Fritz vom ADAC

We vertrekken om kwart over 10 vanuit Ommen. Harmke en Marleen zwaaien ons uit, ze waren bij ons ivm Koningsdag. Het besluit over het doel van deze reis hebben we lang uitgesteld, tot gisteravond. Toen werd duidelijk dat komende week bijna heel Europa te kampen krijgt met slecht weer en niet te fijne temperaturen.
Waar het volgens de voorspellingen nog wel goed weer wordt, is Zuid-Frankrijk. Dus besluiten we in ieder geval die richting op te gaan. We rijden vandaag via Enschede, vervolgens de A31 naar het Ruhrgebied en daarna via Köln via de A1 richting Trier. En ja hoor, we zijn nog maar 20 km op de A31 of de eerste onvermijdelijke Duitse wegwerkzaamheden kondigen zich alweer aan. Dat herhaalt zich nog een aantal keren tot aan de grens met Frankrijk. Onderweg zien we ook leuke dingen zoals de prachtige gele koolzaadvelden. Ook komen we vlak langs de Bayer Arena, het stadion van de Duitse voetbalclub Bayer Leverkusen. En voorbij Köln hebben we een schitterend uitzicht op de heuvels (bergen?) van de Eifel. Na de lunchstop rijden we verder. Als we nog 20 km van Trier zijn verwijderd en ik net keihard het nummer Blauw van The Scene zit mee te zingen, horen we achter in de camper een enorme klap en luid gerammel. Tegelijkertijd wordt de camper ineens een stuk minder goed bestuurbaar. Ik neem direct gas terug en rem af op de motor. Dineke zet de radio/CD speler uit en ziet in de spiegel dat er iets op de weg ligt. Ik kan de camper op de rijbaan houden (het is gelukkig niet druk) en rijd een stukje via de vluchtstrook naar de parkeerplaats ("Salmrohr") waar we toevalligerwijze vlakbij zijn. Als we daar de schade opnemen blijkt er een stuk van het rubber van de band af te zijn en is er een gat geslagen in de wielbehuizing. Ook is een van de ijzeren draagbalken volledig krom geslagen. Daarnaast hangt er een elektriciteitskabel los onder de camper. Ook loopt de boiler, die binnen vlak naast het wiel zit, leeg. Dat is ook geen goed teken! Wat een geweld is hieraan te pas gekomen… Na het een en ander geprobeerd te hebben kom ik tot de conclusie dat ik de band niet zelf kan vervangen. Nadat we de Autobahnpolizei nog op bezoek hebben gehad (maar die gingen ons helaas niet helpen) hebben we de ANWB gebeld die vervolgens voor ons de Duitse wegenwacht, de ADAC in stelling heeft gebracht. We krijgen te horen dat het druk is en dat het wel 2 uur kan duren. Maar ach, we hebben immers een camper en dus geen probleem. Stoelen naar buiten en koffie zetten! Maar we staan er nog maar een half uurtje en daar komt onze Duitse “Fritz” al aan! Das ist ja grossartig! Bij het verwisselen van de band blijkt niet een stukje van het rubber van de band af, maar helemaal rondom. Volgens “ Fritz” van de ADAC zijn we waarschijnlijk niet ergens overheen gereden maar heeft het rubber van de band losgelaten. Vanwege de snelheid heeft dat de overige ontstane schade aangericht. Ook dat van die ijzeren balk. Bijna niet voor te stellen, maar hij zal het wel weten… “Fritz” helpt ons geweldig en geeft ons zelfs een aantal adressen van bandenservicebedrijven in Trier. Daar kunnen we morgen dan een nieuwe band halen. 

We bedanken der Fritz recht herzlich en vervolgen onze reis voor de laatste 20 km naar Longuich, waar we terecht komen op een van de mooiste camperplekken waar we sinds 2008 hebben gestaan. Pal aan de Moezel, prachtig aangelegd, schoon, WC’s en douche, restaurant, alles is aanwezig. En dat voor de prijs van 5 euro per 24 uur. Er zijn 30 plekken, maar er staan er ongeveer 20, wat best veel is voor deze tijd van het jaar. Het weer is ook nog alleszins redelijk zodat we ook nog een tijdje buiten kunnen zitten. Ondertussen repareer ik de boiler, wat wonderwel lukt (trots). En ik knutsel iets in elkaar voor de wielbehuizing zodat het water bij nat weer niet in de camper komt. En ook dat lukt! Ondanks alle gedoe hebben we nog een mooie en rustige avond. We kijken een van de films die we van Bart Tip te leen kregen en Dineke stuurt nog een sms naar de kids: “Hier alles goed, we staan op een mooie plek bij Trier aan de Moezel”. Wat niet weet, wat niet deert ;-)

Dag 2: 28 april 2014           
Longuich – Champigny-Lès-Langres (Fra)  (303 km) (gratis)

Nieuwe band

Na een goede nachtrust doen we het deze ochtend rustig aan. We genieten van een lekker ontbijtje met eitje, maar wachten met de koffie omdat we eerst op zoek willen naar een autoband voor de camper. Dus vertrekken we tegen 10 uur van deze mooie camperplek voor een reis van 5,3 km (..) naar de dichtstbijzijnde bandenspecialist. Bij de firma Schäfer worden we netjes geholpen. We krijgen koffie en ondertussen wordt er een nieuwe band op de velg gezet, en daarna onder de camper gemonteerd. Een half uurtje later is het klaar en we kunnen we verder. € 139,00 lichter, niet duur lijkt ons, maar het is ook slechts geld. Het was vervelend maar we hadden het geluk dat we geen klapband kregen en dat het vlakbij een parkeerplaats gebeurde. Wie praat er dan nog over 139 euries, nietwaar!

Als we verder rijden en ik de autoradio weer aandoe klinkt “Blauw”  van The Scene weer uit de speakers. O ja, die zong ik mee op het moment dat de band het begaf. Dit nummer zal voor mij vanaf nu wel aan dit moment blijven kleven. We rijden via Luxemburg Stad richting Frankrijk. Even voorbij Luxemburg is een zwaar ongeval gebeurd. We komen vast te zitten in de file die ervoor staat. Hulpverleningsvoertuigen rijden af en aan, best lastig nog als er geen vluchtstrook is. Wat een gedoe! Na ongeveer een half uur komen we langs de plek van het ongeval waar we een personenauto op de kop zien liggen. Niet fijn… Maar goed, er is hulp genoeg en de inzittende(n) zijn al onderweg naar het ziekenhuis. Even verderop tanken we goedkope diesel bij de laatste benzinepomp voor de grens met Frankrijk. € 1,19… een flink verschil met de € 1,41 die we gisteren in Ommen betaalden.
In Frankrijk rijden we de Route du Soleil via Metz en Nancy naar Langres. Onderweg zien we de plaatsnaam Pompey, grappig. 

Overigens niet te verwarren met de stad uit de Italiaanse oudheid, Pompeï. Even later zien we Langres liggen, op de heuvel. 

In een klein plaatsje vlak voor Langres, Champigny Lès Langres, is een gratis camperplek bij een kanaal met een haven, waar we al eens eerder hebben gestaan. Nadat we de plaatselijke Supermarché hebben verblijd met onze komst rijden we naar deze plek. We zijn de eerste camper, maar tegen de avond staan er inmiddels drie. We hebben weer een lekker rustige avond en pakken nog maar weer een filmpje van Bart Tip mee.

Dag 3: 29 april 2014           
Champigny-Lès-Langres – Bédoin  (512 km)  (3 euro)

Mont Ventoux 1

Hoewel deze plek in onze campergids te boek staat als “eenvoudig en rumoerig” slapen we prima. Het is er zelfs erg rustig! Als we tegen 8 uur wakker worden is de eerste “buurman” al weer vertrokken. Na het ontbijt vertrekken we om 10 uur in zuidelijke richting waarbij we eerst ongeveer 50 km de B-route, die zo ongeveer parallel naast de snelweg loopt, volgen. We hebben bedacht dat we deze vakantie een bezoek gaan brengen aan de Mont Ventoux, de berg van 1912 meter hoog en bekend van de Tour. Deze enorme puist ligt ongeveer 25 km oostelijk van Orange. Als het in de buurt van de Ventoux mooi weer is blijven we daar, en anders rijden we morgen later op de dag naar de Middellandse Zee. Tussen Dijon en Lyon doen we een eerste stop, op een plek een stukje van de snelweg af. De tweede stop doen we op de Aire langs de snelweg. In beide gevallen is het heerlijk weer en kunnen we lekker buiten zitten. We rijden dwars door Lyon, wat prima wil zo midden op de dag en midden in de week. Als we in de buurt van Orange komen zien we de Mont Ventoux vanaf de snelweg al liggen in de zon. Wat is het toch een enorme berg, daar in dat verder vrij vlakke land (als je de heuvels niet meetelt). 

We zien de beelden van de Tour van vorig jaar nog voor ons, het dorre, kale en woeste landschap, het afzien van de renners… we zijn erg benieuwd. Nadat we voorbij Orange de snelweg hebben verlaten zien we de Ventoux steeds dichterbij komen. Op 7 km van de voet van de berg is een camperplek in het plaatsje Bédoin. Vlak voor Bédoin zien we een schaapskudde waar Dineke terwijl we rijden een prachtige foto van maakt: de schaapskudde, met daarboven een dorpje met kerk en linksboven de Mont Ventoux! 

Op de mooie camperplek in Bédoin is nog voldoende plek. Het is vlak voor een camping, en de vrouw van de receptie zegt dat het campeergeld morgen wordt opgehaald door de “Police”. Nou, die hebben toch wel wat anders te doen zou je zeggen… We maken eerst een wandeling met Isis waarna we met een wijntje erbij de plannen voor de volgende dag uitstippelen. Dit kan allemaal buiten, het is heerlijk weer! Na het eten en de koffie gaan we naar binnen, waar we nog een film kijken.

Dag 4: 30 april 2014           
Bédoin – Carro (via de Mont Ventoux, 175 km)  (8 euro)  

Mont Ventoux 2

Hoewel ik tegen de ochtend verschillende keren gesputter op de dak van de camper hoor, is het stralend weer als we tegen half 9 opstaan. We ontbijten buiten en zien dat 2 agenten van de Gendarmerie daadwerkelijk alle campers bij langs gaan om 3 euro te innen. Je blijft je verbazen… Na de afwas doen we eerst een bakkie, voor we tegen 11 uur vertrekken vanaf deze mooie plek.

Als we Bédoin uitrijden en de Mont Ventoux weer in beeld krijgen, zien we dat de top in nevelen is gehuld. We zien dat de straffe wind de wolken hard over de top blaast waardoor de toren soms even te zien is, maar meestal niet. Na 7 km beginnen we na het kleine dorpje Les Bruns aan de 16 km lange beklimming. Hier duik je het bos in en wordt het gelijk heel steil. We zijn overigens niet alleen. We tellen tientallen wielrenners die bezig zijn op eigen kracht de berg te beklimmen. Soms lijkt het net of we een volgwagen in de Tour zijn. 

Het enorme afzien van de wielrenners is bijzonder om te zien. Respect voor deze mensen die later kunnen zeggen “Ik heb de Mont Ventoux beklommen”. 

Ik vond het eerst wel vreemd dat sommige wielrenners een lange fietsbroek aan hebben… Maar dat wordt boven wel duidelijk. Daar staat een ijzige wind die op zo’n 1,5 km van de top al over de berg heen komt. Het is er erg koud en ons respect voor de wielrenners wordt alleen maar groter. Omdat de top in de wolken zit stoppen we even onder de top en maken foto’s van 2 kanten. Het uitzicht is adembenemend (en de wind ook...). 

Daarna besluiten we om de afdaling weer in te zetten, het was erg indrukwekkend! Weer beneden aangekomen blijkt het weer toch niet zo geweldig als gisteren. Daarom besluiten we door te rijden naar Carro aan de Middellandse Zee, ten westen van Marseille. We rijden de 130 km binnendoor en genieten van de omgeving en de mediterrane sfeer. Als we op 30 km van Carro zijn kunnen we vanaf verschillende plekken de zee al zien. Om 4 uur arriveren we bij de grote camperplek (70 plekken) die al redelijk vol staat. Maar er zijn nog voldoende plekken over en we vinden een mooi plekje met uitzicht op zee. 

Het weer is heerlijk en hoewel er wel vrij veel wind staat, kunnen we prima buiten zitten. Na de koffie maken we een lange wandeling langs de jachthaven en verder aan de rand van het plaatsje langs de kust. We komen op een prachtig strandje in een kleine baai waar we even blijven. Weer terug bij de camper zitten we nog tot 7 uur buiten. 

Dag 5: 1 mei 2014           
Carro   

Strand

Vandaag blijven we in Carro. We staan hier met de camper heerlijk pal aan zee en vermaken ons deze dag prima op een strandje vlakbij de camper. Het is mooi weer en we kleuren deze dag lekker bij. We genieten van de rust, de zee en de vele surfers en kitesurfers die ons vermaken met hun kunsten. 

Dag 6: 2 mei 2014           
Carro – Les Granges-Gontardes (172 km)    (gratis)

Fikse bries

Vanochtend is het hier aan zee wederom zonovergoten. Helaas blijft er in de loop van de ochtend slechts een waterig zonnetje over. Maar het weer is mooi genoeg om weer naar zee te gaan, dit keer naar het strandje aan de baai waar we eergisteren naartoe zijn gewandeld. Er is verder niemand dus het blijkt een privéstrandje voor ons te zijn waar het prima toeven is. 

Tegen 2 uur wandelen we terug naar de camper om ons op te maken voor het vertrek. We willen nog 2 uur rijden richting Avignon. In het kader van “bijzondere campers” maken we nog even een foto van een vrachtwagen die is omgebouwd tot camper. 

Tegen half 4 rijden we weg uit Carro, nadat we water hebben bijgevuld (en geloosd) en de WC hebben geleegd. We rijden via Marseille, vlak langs het vliegveld. Er staat een flinke bries hier, waar we voornamelijk tegenin moeten. Als we een vrachtwagen inhalen, krijgen we steeds zo’n enorme windstoot om de oren, dat we besluiten om in het kielzog van een snelle vrachtwagen (die ruim 90 km per uur rijdt) onze reis te vervolgen. Dat rijdt een stuk rustiger! Tussen Orange en Valence gaan we van de snelweg af om de camperplek te zoeken die we in onze gids hebben uitgezocht. Het blijkt een France Passion plek te zijn bij een wijnboer. Het bedrijf heeft de schone naam Domaine de la Tour d’Elyssas. Onderweg komen we nog een Ferrari achterop. Ja inderdaad, achterop (..). Dat zegt meer over de “snelheid” van de Ferrari dan die van ons ;-). 

Hier in het zuiden van Frankrijk valt het overigens op dat schade aan de wegen vaak slecht is hersteld. Het is niet vlak en in de overgangen zit hoogteverschil. Wat resulteert in een herhaaldelijk “KEBOENG”. Vooral met een camper voel en hoor je dat heel sterk. Nee, wegen herstellen, daar kunnen ze hier he-le-maal niets van! Op de camperplek is geen wijnboer te bekennen maar er staat wel een andere Nederlandse camper. We maken even een praatje met de bewoners van deze camper. Daarna proberen we onze camper waterpas te zetten, wat nog niet meevalt. We zitten daarna nog een tijdje buiten, maar een dreigende bui is voor ons reden om in de camper verder te gaan met ons wijntje. De avond brengen we door met lezen en het kijken van een leuke film.

Dag 7: 3 mei 2014           
Les Granges-Gontardes – Arc-et-Senans  (415 km)    (gratis)

Eindelijk Wifi (en een vette bek bij de Mac)

Deze ochtend staan we rond half 9 op. Het is mooi zonnig, alleen staat er nog steeds een harde wind. Hierdoor besluiten we om in de zon, maar wel binnen, ons ontbijt te nuttigen. Uiteindelijk vertrekken we tegen half 11 vanaf de plek bij de “onzichtbare wijnboer”. We hebben op het erf geen enkele beweging kunnen ontdekken terwijl we nog wel een paar flessen wijn hadden willen kopen. Maar goed, dat is dan vette pech voor de eigenaar van Domaine de la Tour d’Elyssas. We rijden naar de A7, de Route du Soleil, en gaan verder waar we gisteren mee gestopt zijn: het volgen van de snelle vrachtwagen. Als we later tanken blijken we ruim 1 op 10 te hebben gehaald, dus is hartelijk dank aan de vrachtwagens in wiens kielzog we reden wel op zijn plaats. Lyon passeren we dit keer aan de oostkant omdat we via de Bis Route National, de D1083 en de N57 willen rijden. Dat is eens een keer een heel andere route! Het gaat dwars door de Jura, via o.a. Besancon en Epinal naar Nancy. We zullen er iets langer over doen maar deze route is tolvrij en dat is budgettechnisch natuurlijk weer mooi meegenomen. Onze eerste stop is bij een MacDonaldsrestaurant bij Lyon. Daar hebben we even contact met het thuisfront en halen we onze mail binnen. Aardige bijkomstigheid is natuurlijk dat ze er ook eten hebben. Naast de gebruikelijke burger met friet p.p. delen we een heerlijke boerensalade. Dus niet alleen maar een vette bek bij de Mac! Vanaf de Mac rijden we rechtstreeks naar de D1083. Vervolgens via o.a. Bourg-en-Bresse naar Lons-le-Saunier waar we bij de Hyper-U (zó ontzettend groot!) inkopen doen voor de laatste dagen. Ook tanken we onderweg voor € 1,28 per liter (gisteren ook al!). Uiteindelijk komen we rond 6 uur aan op de camperplek in Arc-et-Senans. Dit plaatsje heeft een bijzondere geschiedenis. Hier staat namelijk een voormalige instelling voor zoutwinning uit de 18-de eeuw, het Saline Royale. Het is gebouwd in 1775. Voor het complex staat een heuse Ark de Triomf. We wandelen er naartoe en bewonderen het bouwwerk van een afstandje. Het is wonderschoon. 

Zie ook Wikipedia. Nadat we terug zijn bij de camper genieten we van de lekkere dingen die we hebben meegenomen uit de Hyper-U. En we vermaken ons met de spannende boeken waarin we aan het lezen zijn. Het is een heerlijk rustige avond.

Dag 8: 4 mei 2014           
Arc-et-Senans  (405 km) - Longuich (Dui)   (5 euro)

Schengen, een voorbeeld voor Ommen!

Vandaag staan we om half 9 op.  De lucht is strakblauw maar we staan onder bomen, dus da’s niet handig. Daarom verhuizen we eerst de camper naar een bomenloze plek. Daarna maken we het ontbijt klaar en eten we buiten in de zon. Tegen kwart over 10 vertrekken we uit Arc-et-Senans voor een rit van ruim 400 km naar de camperplek in Longuich aan de Moezel waar we ook de eerste nacht stonden. Het is een prachtige tocht via Besanςon, Vesoul en Epinal naar Nancy. Het is soms 2-baans, en gaat nu en dan dwars door dorpjes. Het overgrote deel van deze route is heel goed te rijden en vaak ook 3- of 4-baans. Het valt op dat in sommige dorpjes de drempels wel heel hoog zijn. Je ziet er ook vaak afgesleten plekken waar auto’s met de onderkant de drempel hebben geraakt. Dat kan toch eigenlijk de bedoeling niet zijn, maar het remt wel af! Al voor Epinal passeren we de Moezel en rijden we een tijdje parallel aan deze bekende en hier nog kleine rivier. Vervolgens gaat het via Nancy en Metz richting Luxemburg. Onderweg zien we nog veel koolzaadvelden, en dat is altijd mooi om te zien.

We besluiten om vanaf Thionville binnendoor te rijden. Dat blijkt een heel mooie route, die ons uiteindelijk aan Luxemburgkant langs de inmiddels breed geworden Moezel leidt. Als we Luxemburg bij het drielandenpunt binnenrijden valt gelijk de infrastructuur op. Alles is zo netjes en mooi aangelegd, wát een verschil met Frankrijk! We komen als eerste door het plaatsje Schengen, dat heel verrassend is. Er is een prachtige wandelboulevard langs de Moezel, over de complete lengte van de plaats. Het is erg mooi aangelegd en er wordt volop gebruik van gemaakt, evenals van de grasvelden langs de Moezel. Het is mooi weer en het ziet er erg gezellig uit! We denken even aan Ommen waar ook een wandelgedeelte langs de Vecht wordt aangelegd. We zijn erg benieuwd hoe dat gaat worden! We volgen de N10 langs de Moezel nog ongeveer 25 km. Het is een mooie weg in een schitterend decor. Jammer van de aanrijding die vlak voor ons gebeurt. Gelukkig zijn er geen gewonden maar de schade is aanzienlijk. We rijden verder omdat er inmiddels mensen genoeg bij zijn. Onderweg tanken we nog even goedkope Luxemburgse diesel voor € 1,17. Een half uur laten zijn we op de inmiddels vertrouwde camperplek in Longuich. O ja, wat ook nog opviel: Tegen de heuvels van de Moezel stonden hele percelen met zonnepanelen opgesteld, als waren het wijnvelden. -Wij verbouwen energie-.

Dag 9: 5 mei 2014           
Longuich (Dui) - Ommen (405 km) 

Vandaag blijven we tot 12.30 uur in Longuich. Het is heerlijk weer en we genieten nog even van de zon. Onderweg stoppen we op een mooie plek in Viersen, vlakbij Venlo. Ook daar zitten we nog een uurtje in de zon. Om klokslag 6 uur zijn we weer thuis!

De films van Bart Tip (dankje Bart!) die we gekeken hebben:

-     

      - Billy Elliot

            -     The Notebook

-          -     Into the Wild

-          -    Good Fellas

-         -    One Day