Brentonico – Pfunds (Oostenrijk) (211 km) (€ 10,00
per nacht)
De bergen weer in
Vanochtend is het hierboven in Brentonico wisselend
bewolkt. En die wolken hangen prachtig rond de bergtoppen. Dat is wel een paar
foto’s waard.
Oké, en nog iets aparts. Onze (Belgische) buren hebben een trekhaak onder hun mooie nieuwe Chausson camper. Tot zover nog niets aan het handje. Maar naast de camper staat de (flinke) aanhanger, en… een quad. Tja, je kunt van alles meeslepen met zo’n camper hè…
We besluiten om na het ontbijt de koffie uit te stellen en eerst te gaan rijden. We willen naar Oostenrijk, maar niet via de Brennerpas maar over de Rescherpass (1530 meter) en de Finstermünzpass (1188 meter). Hier zijn we in 2003 ook langs gegaan en het is een mooie route zonder al te veel “hobbels”. Eerst rijden we nog 60 km over de Brennero Autostrada, waar we merken dat we weer in de buurt van Oostenrijk komen want het eerste Duitse woord duikt alweer op: stau. Ja, da’s ff minder, maar het is slechts 2,5 km bij Trento i.v.m. wegwerkzaamheden, een kwartiertje later rijden we alweer. Als we de autostrada vlak voor Bolzano hebben verlaten gaan we op zoek naar een supermarkt, maar dat gaat nog niet erg soepel. De 1e heeft een heel kleine parkeerplaats, dat past niet. De 2e is gesloten op dinsdag (raar…) en de 3e heeft ook een te kleine parkeerplaats. De 4e, een Spar, is bingo: wel open en een ruime parkeergelegenheid (pfieuw). De man bij de kassa spreekt Duits, het Duitstalige gebied is dus best groot want we zijn nog zeker 60 km van de grens met Oostenrijk. Nadat we de inkopen weer binnen hebben rijden we verder. Het valt op dat alle plaatsen hier dubbele namen hebben en dat die ook beide op de borden worden vermeld: Italiaans en Duits. We komen langs het stuwmeer bij Reschen (Résia), nog net in Italië. Dit meer, de Reschensee, is een stuwmeer van 6 bij 1 km. In het meer steekt een oude kerktoren half boven het water uit. Het is de kerktoren van Alt-Graun.
Toen het stuwmeer in het begin van de jaren 50 van de vorige eeuw werd aangelegd, werd duidelijk dat het dorpje Graun onder water zou komen te staan. Veel van de huizen in het dorp werden destijds afgebroken, maar de kerktoren niet. Sinds die tijd is de kerktoren een attractie. Het dorpje Graun ligt nu overigens even verderop aan het meer. Slechts enkele kilometers na dit wonderlijke torentje passeren we de Italiaans-Oostenrijkse grens. Even verderop, net voorbij het plaatsje Snauders, volgen we de weg die heel smal wordt en ons al slingerend langs aan weerskanten hoge rotsen leidt.
Weer 10 km verderop ligt Pfunds, de plaats met de camperplek. Deze camperplek is eigenlijk een camping met bij de ingang, maar óp de camping, stelplätze für Wohnmobile. Kosten, 10 euro met daarbij alle voorzieningen en stroom. Satellietontvangst is hier echter onmogelijk vanwege de hoge bergen.
Oké, en nog iets aparts. Onze (Belgische) buren hebben een trekhaak onder hun mooie nieuwe Chausson camper. Tot zover nog niets aan het handje. Maar naast de camper staat de (flinke) aanhanger, en… een quad. Tja, je kunt van alles meeslepen met zo’n camper hè…
We besluiten om na het ontbijt de koffie uit te stellen en eerst te gaan rijden. We willen naar Oostenrijk, maar niet via de Brennerpas maar over de Rescherpass (1530 meter) en de Finstermünzpass (1188 meter). Hier zijn we in 2003 ook langs gegaan en het is een mooie route zonder al te veel “hobbels”. Eerst rijden we nog 60 km over de Brennero Autostrada, waar we merken dat we weer in de buurt van Oostenrijk komen want het eerste Duitse woord duikt alweer op: stau. Ja, da’s ff minder, maar het is slechts 2,5 km bij Trento i.v.m. wegwerkzaamheden, een kwartiertje later rijden we alweer. Als we de autostrada vlak voor Bolzano hebben verlaten gaan we op zoek naar een supermarkt, maar dat gaat nog niet erg soepel. De 1e heeft een heel kleine parkeerplaats, dat past niet. De 2e is gesloten op dinsdag (raar…) en de 3e heeft ook een te kleine parkeerplaats. De 4e, een Spar, is bingo: wel open en een ruime parkeergelegenheid (pfieuw). De man bij de kassa spreekt Duits, het Duitstalige gebied is dus best groot want we zijn nog zeker 60 km van de grens met Oostenrijk. Nadat we de inkopen weer binnen hebben rijden we verder. Het valt op dat alle plaatsen hier dubbele namen hebben en dat die ook beide op de borden worden vermeld: Italiaans en Duits. We komen langs het stuwmeer bij Reschen (Résia), nog net in Italië. Dit meer, de Reschensee, is een stuwmeer van 6 bij 1 km. In het meer steekt een oude kerktoren half boven het water uit. Het is de kerktoren van Alt-Graun.
Toen het stuwmeer in het begin van de jaren 50 van de vorige eeuw werd aangelegd, werd duidelijk dat het dorpje Graun onder water zou komen te staan. Veel van de huizen in het dorp werden destijds afgebroken, maar de kerktoren niet. Sinds die tijd is de kerktoren een attractie. Het dorpje Graun ligt nu overigens even verderop aan het meer. Slechts enkele kilometers na dit wonderlijke torentje passeren we de Italiaans-Oostenrijkse grens. Even verderop, net voorbij het plaatsje Snauders, volgen we de weg die heel smal wordt en ons al slingerend langs aan weerskanten hoge rotsen leidt.
Weer 10 km verderop ligt Pfunds, de plaats met de camperplek. Deze camperplek is eigenlijk een camping met bij de ingang, maar óp de camping, stelplätze für Wohnmobile. Kosten, 10 euro met daarbij alle voorzieningen en stroom. Satellietontvangst is hier echter onmogelijk vanwege de hoge bergen.
Dag 20: 30 juli
2014
Pfunds – Wald (Duitsland) (135 km) (€ 5,00 per
nacht)
Kasteel
Het is nog steeds regenachtig als we opstaan. En het is ook best koud hier
in Zuid-Oostenrijk. Daarom rijden we al op tijd weg van de camping in Pfunds,
op naar Zuid-Duitsland! De route die we volgen gaat o.a. langs het plaatsje
Fiss, waar we in 2003 op vakantie zijn geweest. Daarna gaat het via Landeck
naar de Fernpass (1208 m). Dan is het nog zo’n 25 km naar Duitsland. Bij Füssen
slaan we rechtsaf richting Schwanstein. We willen een bezoek brengen aan het
sprookjeskasteel Neuschwanstein, maar we hadden beter eerst wat meer informatie
kunnen opvragen. Want de wegen ernaar toe en de parkeerplaatsen rond het
kasteel zijn overvol. We beperken ons tot het maken van wat foto’s van afstand.
Wikipedia leert ons dat dit kasteel de meest bezochte attractie van Duitsland
is. In juli en augustus komen hier ruim 10.000 bezoekers…. PER DAG, ja,
inderdaad, per dag. Dus snel wegwezen hier, haha. Overigens is dit kasteel wel een bezoek
waard. Het is een prachtig gebouw en de geschiedenis is erg interessant. Walt
Disney in hoogsteigen persoon is hier geweest om het kasteel goed te bekijken.
Het heeft namelijk gediend als voorbeeld voor het kasteel van Doornroosje in de Disneyworld parken. Maar goed, een andere keer dus, en niet in juli of augustus. We vervolgen onze weg op zoek naar een camperplek. Wat is het trouwens heerlijk om weer over goede wegen te rijden! Dat je niet constant alert hoeft te zijn op gaten in de weg zoals in Italië. En alles wordt zo goed aangegeven, we zijn weer blij met de Duitse gründlichkeit. De camperplek bij het dorpje Wald is mooi gelegen, vlakbij een sportpark, een zwemvijver en een boerderij met heel nieuwsgierige koeien!
Het kost 5 euro, en heeft alle voorzieningen, behalve
stroom. We maken een wandeling, kunnen buiten zitten en drinken koffie en later
een wijntje. Eten doen we weer binnen want we zitten kennelijk nog te dicht bij
de Alpen, want het weer is nog niet geweldig hier. Maar morgen wordt het beter!
Het heeft namelijk gediend als voorbeeld voor het kasteel van Doornroosje in de Disneyworld parken. Maar goed, een andere keer dus, en niet in juli of augustus. We vervolgen onze weg op zoek naar een camperplek. Wat is het trouwens heerlijk om weer over goede wegen te rijden! Dat je niet constant alert hoeft te zijn op gaten in de weg zoals in Italië. En alles wordt zo goed aangegeven, we zijn weer blij met de Duitse gründlichkeit. De camperplek bij het dorpje Wald is mooi gelegen, vlakbij een sportpark, een zwemvijver en een boerderij met heel nieuwsgierige koeien!
Dag 21: 31 juli 2014
Wald - Welzheim (205 km) (€ 5,00 per nacht)
Het is weliswaar droog maar we ontbijten binnen omdat het nog niet erg warm
is buiten. Maar we rijden het mooie weer tegemoet. Het klaart steeds verder op
en tegen 1 uur kunnen we buiten koffie drinken en lunchen. In de zon! Er is nog
steeds een flinke (weer) dip tussen midden-Italië en Zuid-Duitsland wat op
de weerkaarten ook goed te zien is. Maar nu zitten we ten noorden van dit
lagedrukgebied waar we vanaf Brentonico (Italiaanse Alpen) al last van hebben.
Via Ulm rijden we grotendeels binnendoor naar Welzheim, dat even ten
noordoosten van Stuttgart ligt. Een deel van onze route is een stuk snelweg A7,
waar we zowaar zonder bauarbeiten vanaf komen.
Wel komen we op de binnendoor wegen tot drie keer toe een “umleitung”
tegen, wat dan weer op pakweg 10 km omrijden neerkomt. De laatste keer is het
de weg naar ons einddoel voor vandaag, Werzheim. We hebben geen haast, dat
scheelt, maar het is wel irritant. De camperplek bij Werzheim ligt bij een meer
en is een deel van de parkeerplaats.
Het meer en de omgeving is heel mooi aangelegd en zeer ruim opgezet. We maken een flinke wandeling, helemaal om het meer heen. Er zwemmen ook mensen in het meer, als het morgenochtend zonnig is kunnen wij misschien ook even een duik nemen.
Het meer en de omgeving is heel mooi aangelegd en zeer ruim opgezet. We maken een flinke wandeling, helemaal om het meer heen. Er zwemmen ook mensen in het meer, als het morgenochtend zonnig is kunnen wij misschien ook even een duik nemen.
Dag 22: 1 augustus
2014
Welzheim – Neustadt a/d Weinstrasse (162 km) (€ 4,00
per nacht)
Neustadt bestaat!
We besluiten toch maar geen duik in het meer te nemen, maar op tijd weer
verder te gaan. We rijden eerst een stuk binnendoor en komen uiteindelijk bij
Heilbronn weer op de autobahn. Bij Speijer passeren we de Rijn en zien we vanaf
de weg de bekende Dom van genoemde plaats.
Vanaf Speijer rijden we weer binnendoor naar Neustadt. Ja, Neustadt, in dit geval an der Weinstrasse. Want Neustadt, daar zijn er heel veel van in Duitsland, dus een juiste toevoeging is zeker niet overbodig. Check dit (ik tel er 22): http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_plaatsnamen_Nieuwe_Stad). De camperplek is een parkeerplaats alleen voor campers, met voorzieningen, kosten 4 euro per nacht. Het is naast de Aldi en op 1 km van de mooie binnenstad. Beide bezoeken we, eerst de Aldi en ’s avonds de binnenstad. We staan onder een paar hoge bomen, en dat is geen overbodige luxe. Het is schitterend weer, maar in de zon veel te warm. Tegen half 7 wandelen we naar het centrum van Neustadt.
Op het kerkplein genieten we van een lekkere Duitse maaltijd. Er is zelfs livemuziek, van een duo op accordeon en klarinet.
De wijnglazen zijn hier, anders dan op de terrassen in Italië, rijkelijk gevuld, met voor de terugreis naar de camper een zware wandeling tot gevolg. Bij de camper beperken we ons tot een glas water ;-)
Vanaf Speijer rijden we weer binnendoor naar Neustadt. Ja, Neustadt, in dit geval an der Weinstrasse. Want Neustadt, daar zijn er heel veel van in Duitsland, dus een juiste toevoeging is zeker niet overbodig. Check dit (ik tel er 22): http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_plaatsnamen_Nieuwe_Stad). De camperplek is een parkeerplaats alleen voor campers, met voorzieningen, kosten 4 euro per nacht. Het is naast de Aldi en op 1 km van de mooie binnenstad. Beide bezoeken we, eerst de Aldi en ’s avonds de binnenstad. We staan onder een paar hoge bomen, en dat is geen overbodige luxe. Het is schitterend weer, maar in de zon veel te warm. Tegen half 7 wandelen we naar het centrum van Neustadt.
Op het kerkplein genieten we van een lekkere Duitse maaltijd. Er is zelfs livemuziek, van een duo op accordeon en klarinet.
De wijnglazen zijn hier, anders dan op de terrassen in Italië, rijkelijk gevuld, met voor de terugreis naar de camper een zware wandeling tot gevolg. Bij de camper beperken we ons tot een glas water ;-)
Dag 23: 2 augustus
2014
Neustadt a/d Weinstrasse – Beaufort (Luxemburg) (235 km) (€ 25,50 per nacht)
Camping Plage
De zon komt deze ochtend al snel om de grote bomen heen en dus wordt het al
vroeg warm in onze camper. Na het ontbijt en de douche doen we nog een bakkie,
waarna we vertrekken naar Luxemburg. Voor de 2e keer deze vakantie
gaan we in Luxemburg op familiebezoek, dit keer naar (schoon)zus Hermien,
zwager Erik en de kinderen Leanne, Aniek en Gerdi. We hebben voor deze zwarte
zaterdag een mooie route binnendoor uitgezocht zodat we niet langs Trier
hoeven. Dat lijkt ons voor vandaag minder wijs. De route loopt o.a. een heel
stuk langs de rivier de Saar. Bij Saarbrug steken we binnendoor om bij het
Duitse plaatsje Wellen Luxemburg binnen te rijden. Daar komen we via allerlei
kleine plaatsjes uiteindelijk rond half 4 in Beaufort aan, op camping Plage. We worden hartelijk verwelkomd door de familie en hebben hier een heel
gezellige middag en avond. Aan koffie, bier en wijn geen gebrek en Erik weet de
bbq ook prima op temperatuur te krijgen! Met andere woorden, het bleef nog lang
gezellig.
Dag 24: 3 augustus
2014
Beaufort (0
km) (€ 25,50 per nacht)
Vandaag hebben we een gezellige en rustige dag op de
camping, samen met de families Welink en Schepers. De familie Schepers komt ook
uit Ommen en staat tegenover de Welinks. We drinken samen koffie en een
wijntje.
Helaas wordt het weer in
de loop van de middag wat minder maar de bbq van de Schepers-family doet het
prima en onze sköttelbrai ook.
Dag 25: 4 augustus
2014
Beaufort (Luxemburg) – Waldfeucht (Duitsland (0
km) (€ 25,50 per nacht)
Vanochtend ontbijten we weer samen met de familie Welink en het is nog even
heel gezellig. De 3 kids gaan tegen half 11 zwemmen, het weer is dan prima! Als
we tegen 11 uur vertrekken zorgt Erik dat de slagboom open gaat. Bij de uitgang
is ook het zwembad en we zwaaien nog even naar onze nichtjes en neefje. We
rijden dwars door Luxemburg naar St. Vith. Vlak voordat we de snelweg richting Luik oprijden willen we even pauzeren en daarvoor zoeken we een mooie plek uit op 2 km van de afslag. Als we er aan de koffie zitten kijken we nog eens goed rond en komen tot de conclusie dat we hier 2 jaar geleden ook hebben gepauzeerd. Geheel toevallig exact dezelfde plek uitgezocht, hoe grappig!
Na de pauze volgen we de snelweg naar Luik, maar nemen tijdig de afslag richting Zuid-Limburg. Via een schitterende route rijden we door het Limburgse landschap, via o.a. Gulpen, Wijlre en Schin op Geul passeren we uiteindelijk bij Sittard weer de grens met Duitsland. In het plaatsje Waldfeucht is de laatste camperplek waar we overnachten.
Een mooie rustige plek, met alle voorzieningen. Kosten: 4 euro.
Doen ze toch goed die Duitsers!
Na de pauze volgen we de snelweg naar Luik, maar nemen tijdig de afslag richting Zuid-Limburg. Via een schitterende route rijden we door het Limburgse landschap, via o.a. Gulpen, Wijlre en Schin op Geul passeren we uiteindelijk bij Sittard weer de grens met Duitsland. In het plaatsje Waldfeucht is de laatste camperplek waar we overnachten.
Dag 26: 5 augustus
2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten